123RF
Szybka diagnoza poprawia wyniki kliniczne w ŁZS
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | łuszczycowe zapalenie stawów, ŁZS, łuszczyca |
Wcześniejsze rozpoznanie łuszczycowego zapalenia stawów po wystąpieniu objawów zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia lepszych wyników klinicznych.
Opóźnienie w rozpoznaniu ŁZS prowadzi do zwiększonych nadżerek stawów i upośledzenia czynnościowego; jednak to, czy w przypadku tej choroby istnieje „okno możliwości” (poniżej 12 tygodni), wymaga dalszej oceny.
Naukowcy zbadali wpływ opóźnienia diagnostycznego na wyniki kliniczne u 708 nowo zdiagnozowanych, nieleczonych wcześniej lekami przeciwreumatycznymi pacjentów z ŁZS, należących do kohorty południowo-zachodniej Holandii z wczesną łuszczycą. Całkowite opóźnienie diagnostyczne obliczono jako okres pomiędzy wystąpieniem objawów a rozpoznaniem ŁZS postawionym przez reumatologa.
Na podstawie całkowitego opóźnienia diagnostycznego pacjentów podzielono na pacjentów z krótkim opóźnieniem poniżej 12 tygodni (n = 136), pośrednim opóźnieniem wynoszącym od 12 tygodni do roku (n = 237) i dużym opóźnieniem powyżej roku (n = 335).
Grupy porównano pod kątem wyników klinicznych (minimalna aktywność choroby [MDA] i wskaźnik aktywności choroby w przypadku remisji łuszczycowego zapalenia stawów [DAPSA]) oraz wyników zgłaszanych przez pacjentów w ciągu 3 lat obserwacji.
Prawdopodobieństwo osiągnięcia MDA było większe u pacjentów z krótkim opóźnieniem diagnostycznym (iloraz szans [OR] 2,55; 95 proc. CI, 1,37–4,76). W porównaniu z pacjentami w grupie z długim opóźnieniem diagnostycznym pacjenci z grup z krótkim (OR, 2,35; 95 proc. CI, 1,32–4,19) i pośrednim (OR, 1,94; 95 proc. CI, 1,19–3,15) opóźnieniem diagnostycznym częściej osiągali remisję DAPSA.
W porównaniu z pacjentami z grupy o długim opóźnieniu diagnostycznym pacjenci z grupy krótkiej (szacowana średnia różnica [Δ], –1,09; 95 proc. CI, –1,88 do –0,30) lub pośredniej (Δ, –0,85; 95 proc. CI, –1,50 do –0,19) grupy miały nieco mniej bolesnych stawów.
– Opóźnienie powyżej roku wiąże się z gorszymi wynikami klinicznymi, które obejmują prawie 50 proc. populacji chorych na ŁZS w tym badaniu – napisali autorzy badania, dodając, że aby uzyskać lepsze długoterminowe wyniki, „ważne jest, aby u pacjentów ŁZS zdiagnozowano przez reumatologa w ciągu roku od wystąpienia objawów.”
Badanie było prowadzone pod kierunkiem dr Selinde VJ Snoeck Henkemans z oddziału reumatologii w Centrum Medycznym Uniwersytetu Erasmus w Rotterdamie w Holandii. Jego wyniki zostały opublikowane w internecie 27 lutego 2024 r. w czasopiśmie „RMD Open”.
Przeczytaj także: „Ultrasonografia pomaga we wczesnej diagnostyce ŁZS” i „Jak chronić pacjentów z łuszczycą przed chorobami sercowo-naczyniowymi?”.
Naukowcy zbadali wpływ opóźnienia diagnostycznego na wyniki kliniczne u 708 nowo zdiagnozowanych, nieleczonych wcześniej lekami przeciwreumatycznymi pacjentów z ŁZS, należących do kohorty południowo-zachodniej Holandii z wczesną łuszczycą. Całkowite opóźnienie diagnostyczne obliczono jako okres pomiędzy wystąpieniem objawów a rozpoznaniem ŁZS postawionym przez reumatologa.
Na podstawie całkowitego opóźnienia diagnostycznego pacjentów podzielono na pacjentów z krótkim opóźnieniem poniżej 12 tygodni (n = 136), pośrednim opóźnieniem wynoszącym od 12 tygodni do roku (n = 237) i dużym opóźnieniem powyżej roku (n = 335).
Grupy porównano pod kątem wyników klinicznych (minimalna aktywność choroby [MDA] i wskaźnik aktywności choroby w przypadku remisji łuszczycowego zapalenia stawów [DAPSA]) oraz wyników zgłaszanych przez pacjentów w ciągu 3 lat obserwacji.
Prawdopodobieństwo osiągnięcia MDA było większe u pacjentów z krótkim opóźnieniem diagnostycznym (iloraz szans [OR] 2,55; 95 proc. CI, 1,37–4,76). W porównaniu z pacjentami w grupie z długim opóźnieniem diagnostycznym pacjenci z grup z krótkim (OR, 2,35; 95 proc. CI, 1,32–4,19) i pośrednim (OR, 1,94; 95 proc. CI, 1,19–3,15) opóźnieniem diagnostycznym częściej osiągali remisję DAPSA.
W porównaniu z pacjentami z grupy o długim opóźnieniu diagnostycznym pacjenci z grupy krótkiej (szacowana średnia różnica [Δ], –1,09; 95 proc. CI, –1,88 do –0,30) lub pośredniej (Δ, –0,85; 95 proc. CI, –1,50 do –0,19) grupy miały nieco mniej bolesnych stawów.
– Opóźnienie powyżej roku wiąże się z gorszymi wynikami klinicznymi, które obejmują prawie 50 proc. populacji chorych na ŁZS w tym badaniu – napisali autorzy badania, dodając, że aby uzyskać lepsze długoterminowe wyniki, „ważne jest, aby u pacjentów ŁZS zdiagnozowano przez reumatologa w ciągu roku od wystąpienia objawów.”
Badanie było prowadzone pod kierunkiem dr Selinde VJ Snoeck Henkemans z oddziału reumatologii w Centrum Medycznym Uniwersytetu Erasmus w Rotterdamie w Holandii. Jego wyniki zostały opublikowane w internecie 27 lutego 2024 r. w czasopiśmie „RMD Open”.
Przeczytaj także: „Ultrasonografia pomaga we wczesnej diagnostyce ŁZS” i „Jak chronić pacjentów z łuszczycą przed chorobami sercowo-naczyniowymi?”.
