Terapia pulsowa i ciągła leczenia grzybicy paznokci
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | AAD2020, grzybica paznokci stóp |
„Poprzednie metaanalizy terapii pulsowej i ciągłej leczenia grzybicy paznokci przyniosły niejednoznaczne wyniki”, opisują autorzy w streszczeniu plakatu przedstawionym na wirtualnym dorocznym spotkaniu American Academy of Dermatology.
Wydaje się, że nie ma różnic w skuteczności lub bezpieczeństwie między pulsami a ciągłymi schematami leczenia terbinafiną oraz różnic między pulsami a ciągłymi schematami leczenia itrakonazolem w przypadku grzybicy paznokci, wskazują wyniki przeglądu systematycznego i metaanalizy.
Dr Gupta, profesor dermatologii na Uniwersytecie w Toronto, wraz ze współpracownikami wykorzystał metaanalizę sieciową (NMA) do porównania pulsu i ciągłych terapii systemowych w leczeniu grzybicy paznokci stóp. Wykorzystali PubMed do wyszukania randomizowanych, kontrolowanych badań doustnego leczenia przeciwgrzybiczego u pacjentów w wieku 18 lat i starszych, które obejmowały dane dotyczące wyleczenia mikologicznego, całkowitego wyleczenia, zdarzeń niepożądanych i odsetka rezygnacji. Efekty leczenia oparto na zamierzonych wskaźnikach wyleczenia, naukowcy wykluczyli badania ketokonazolu i gryzeofulwiny, ze względu na brak wskazań.
W metaanalizie dr Gupta i współpracownicy ocenili 22 badania z 20 publikacji, w których wzięło udział 4 205 losowo wybranych pacjentów. Kiedy naukowcy porównali wszystkie terapie z placebo, prawdopodobieństwo wyleczenia mikologicznego nie różniło się znacząco między trybem ciągłym a pulsacyjnym dla terbinafiny i itrakonazolu. W porównaniu z placebo, najbardziej udanymi terapiami były ciągła terbinafina w dawce 250 mg na dobę przez 24 tygodnie (współczynnik ryzyka uzyskania leczenia mykologicznego, 11,0) i ciągła terbinafina w dawce 250 mg na dobę przez 16 tygodni (RR, 8,90). Naukowcy nie zaobserwowali także znaczących różnic w prawdopodobieństwie wystąpienia zdarzeń niepożądanych między dowolnym schematem ciągłym i pulsowym terbinafiny, itrakonazolu i flukonazolu.
„Chociaż ciągła terbinafina w dawce 250 mg przez 24 tygodnie była znacznie bardziej prawdopodobna do wyleczenia mikologicznego niż ciągła itrakonazol w dawce 200 mg przez 12 tygodni i flukonazol co tydzień (150–450 mg), nie różni się ona znacząco od innych włączonych terapii”, wskazuje w streszczeniu dr Gupta.
Badanie uzyskało czwarte miejsce w konkursie na plakat AAD 2020 Abstract 16014
Dr Gupta, profesor dermatologii na Uniwersytecie w Toronto, wraz ze współpracownikami wykorzystał metaanalizę sieciową (NMA) do porównania pulsu i ciągłych terapii systemowych w leczeniu grzybicy paznokci stóp. Wykorzystali PubMed do wyszukania randomizowanych, kontrolowanych badań doustnego leczenia przeciwgrzybiczego u pacjentów w wieku 18 lat i starszych, które obejmowały dane dotyczące wyleczenia mikologicznego, całkowitego wyleczenia, zdarzeń niepożądanych i odsetka rezygnacji. Efekty leczenia oparto na zamierzonych wskaźnikach wyleczenia, naukowcy wykluczyli badania ketokonazolu i gryzeofulwiny, ze względu na brak wskazań.
W metaanalizie dr Gupta i współpracownicy ocenili 22 badania z 20 publikacji, w których wzięło udział 4 205 losowo wybranych pacjentów. Kiedy naukowcy porównali wszystkie terapie z placebo, prawdopodobieństwo wyleczenia mikologicznego nie różniło się znacząco między trybem ciągłym a pulsacyjnym dla terbinafiny i itrakonazolu. W porównaniu z placebo, najbardziej udanymi terapiami były ciągła terbinafina w dawce 250 mg na dobę przez 24 tygodnie (współczynnik ryzyka uzyskania leczenia mykologicznego, 11,0) i ciągła terbinafina w dawce 250 mg na dobę przez 16 tygodni (RR, 8,90). Naukowcy nie zaobserwowali także znaczących różnic w prawdopodobieństwie wystąpienia zdarzeń niepożądanych między dowolnym schematem ciągłym i pulsowym terbinafiny, itrakonazolu i flukonazolu.
„Chociaż ciągła terbinafina w dawce 250 mg przez 24 tygodnie była znacznie bardziej prawdopodobna do wyleczenia mikologicznego niż ciągła itrakonazol w dawce 200 mg przez 12 tygodni i flukonazol co tydzień (150–450 mg), nie różni się ona znacząco od innych włączonych terapii”, wskazuje w streszczeniu dr Gupta.
Badanie uzyskało czwarte miejsce w konkursie na plakat AAD 2020 Abstract 16014
