U których pacjentów z rakiem kolczystokomórkowym skóry wykonywać biopsję węzła wartowniczego?

Według metaanalizy opublikowanej w JAMA Dermatology, biopsja węzła wartownika może być najbardziej wskazana u pacjentów ze zmianami w stadium T2 o średnicy ponad 2 cm.

Po raz pierwszy naukowcy wskazują, u jakich pacjentów z rakiem kolczystokomórkowym skóry powinna być wykonana biopsja węzła wartowniczego. W przypadku tego nowotworu przerzuty w węzłach chłonnych występują wyjątkowo rzadko (ok. 4% pacjentów), dlatego też do tej pory brakowało badań wyjaśniających potrzebę biopsji. Wyniki metaanalizy opublikowanej w styczniowym wydaniu JAMA Dermatology wskazują jednak, że najbardziej prawdopodobne jest znalezienie zmian w węźle wartowniczym u pacjentów ze zmianami T2 o średnicy większej niż 2 cm.

Naukowcy przeanalizowali dostępną literaturę w celu określenia, w jakim stadium choroby pacjenci są najbardziej zagrożeni przerzutami w węźle wartowniczym. Do określania zaawansowania choroby używano systemu AJCC-7 (American Joint Committee on Cancer, 130 pacjentów) oraz alternatywnego systemu opisanego wcześniej w JAMA Dermatology (JAMA Dermatol. 2013;149:402-410, 117 chorych). Przerzuty zostały znalezione u 12,3% pacjentów, u każdego z nich zmiany były większe niż 2 cm. Według kryteriów AJCC-7, przerzuty występowały u 13 ze 116 pacjentów w stadium T2 (11,2%) i 3 z 5 pacjentów w stadium T4 (60%). Nie zidentyfikowano pacjentów ze zmianami T3. W alternatywnym systemie stagingu przerzuty w węzłach znaleziono u 6 z 85 pacjentów w stadium T2a (7,1%), 5 z 17 w stadium T2b (29,4%) oraz 3 z 6 w stadium T3 (50%).

Mimo że nie osiągnięto konsensusu co do wskazań, naukowcy podkreślają, że grupą pacjentów, którzy szczególnie mogą skorzystać z biopsji węzła wartownika są te osoby, które mają zmiany w stadium T2.