123RF
Wiemy więcej o AZS o wczesnym początku
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 13.07.2023
Źródło: Journal of the European Academy of Dermatology & Venerology
| Tagi: | emolient, AZS, atopowe zapalenie skóry |
Rosnąca częstość atopowego zapalenia skóry skłania nie tylko do poszukiwania nowych metod leczenia i utrwalania już tych zwalidowanych i skutecznych, lecz także do poszerzania wiedzy na temat patogenezy.
Nowych danych dostarczył zespół japońskich naukowców na łamach prestiżowego „Journal of the European Academy of Dermatology & Venerology”.
W porównaniu z dziećmi, u których AZS ujawnia się w późniejszym wieku, te chorujące wcześnie, już w wieku 1 lub 2 miesięcy, posiadają istotnie większe ryzyko późniejszej alergii pokarmowej. Odpowiednio wcześnie postawiona diagnoza ma kluczowe znaczenie – w kilku retrospektywnych badaniach wykazano, że wczesne interwencje terapeutyczne (jak na przykład włączenie emolientu) zmniejszają prawdopodobieństwo rozwoju alergii.
Molekularna patogeneza atopowego zapalenia skóry, objawiająca się dysfunkcją bariery skórnej i nieprawidłowym stanem zapalnym we wczesnym (1. i 2. miesiąc) okresie życia, nie została jednak dotąd opisana. Dlatego tokijscy badacze zbadali molekularną patogenezę AZS o bardzo wczesnym początku, przeprowadzając analizę lipidowego RNA (SSL-RNA) z powierzchni skóry niemowląt w wieku 1 i 2 miesięcy.
Niemowlęta z atopowym zapaleniem skóry już w 1. miesiącu życia wykazywały niższą ekspresję genów związanych z metabolizmem i syntezą różnych lipidów, peptydami przeciwdrobnoustrojowymi, połączeniami ścisłymi, desmosomami i keratynizacją. Wykazywały również wyższą ekspresję kilku genów zaangażowanych w odpowiedzi immunologiczne typu Th2, Th17 i Th22 oraz niższą ekspresję negatywnych regulatorów stanu zapalnego. Ponadto ekspresja genów związanych z odpornością wrodzoną była w tej populacji wyższa. Dodatkowo niemowlęta z trądzikiem noworodkowym, u których dopiero później rozpoznano AZS, miały już wzorce ekspresji genów podobne do tych obserwowanych u dzieci z już rozpoznaną chorobą.
Badanie daje nadzieję, że będzie ono stanowiło podstawę do opracowania w przyszłości molekularnego testu przesiewowego – wniosek kliniczny jest taki, że trądzik noworodkowy silnie predysponuje do AZS, zatem włączenie emolientu u tych dzieci nie wydaje się bezzasadne.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
W porównaniu z dziećmi, u których AZS ujawnia się w późniejszym wieku, te chorujące wcześnie, już w wieku 1 lub 2 miesięcy, posiadają istotnie większe ryzyko późniejszej alergii pokarmowej. Odpowiednio wcześnie postawiona diagnoza ma kluczowe znaczenie – w kilku retrospektywnych badaniach wykazano, że wczesne interwencje terapeutyczne (jak na przykład włączenie emolientu) zmniejszają prawdopodobieństwo rozwoju alergii.
Molekularna patogeneza atopowego zapalenia skóry, objawiająca się dysfunkcją bariery skórnej i nieprawidłowym stanem zapalnym we wczesnym (1. i 2. miesiąc) okresie życia, nie została jednak dotąd opisana. Dlatego tokijscy badacze zbadali molekularną patogenezę AZS o bardzo wczesnym początku, przeprowadzając analizę lipidowego RNA (SSL-RNA) z powierzchni skóry niemowląt w wieku 1 i 2 miesięcy.
Niemowlęta z atopowym zapaleniem skóry już w 1. miesiącu życia wykazywały niższą ekspresję genów związanych z metabolizmem i syntezą różnych lipidów, peptydami przeciwdrobnoustrojowymi, połączeniami ścisłymi, desmosomami i keratynizacją. Wykazywały również wyższą ekspresję kilku genów zaangażowanych w odpowiedzi immunologiczne typu Th2, Th17 i Th22 oraz niższą ekspresję negatywnych regulatorów stanu zapalnego. Ponadto ekspresja genów związanych z odpornością wrodzoną była w tej populacji wyższa. Dodatkowo niemowlęta z trądzikiem noworodkowym, u których dopiero później rozpoznano AZS, miały już wzorce ekspresji genów podobne do tych obserwowanych u dzieci z już rozpoznaną chorobą.
Badanie daje nadzieję, że będzie ono stanowiło podstawę do opracowania w przyszłości molekularnego testu przesiewowego – wniosek kliniczny jest taki, że trądzik noworodkowy silnie predysponuje do AZS, zatem włączenie emolientu u tych dzieci nie wydaje się bezzasadne.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
