Wismodegib w leczeniu okołogałkowego miejscowo zaawansowanego raka podstawnokomórkowego

Wismodegib jest stosowany w leczeniu raka podstawnokomórkowego (ang. basal cell carcinoma, BCC), gdy obecne są przerzuty lub BCC miejscowo zaawansowanego, który nie kwalifikuje się do leczenia operacyjnego lub radioterapii. Izraelscy naukowcy postanowili sprawdzić, czy wismodegib może być bezpiecznie stosowany w leczeniu okołogałkowego miejscowo zaawansowanego BCC.

Przeprowadzono wieloośrodkowe badanie kohortowe typu open-label, które objęło 244 pacjentów: 238 (97,5%) z nich miało okołogałkowego miejscowo zaawansowanego BCC, a 6 (2,5%) pacjentów miało przerzutowego BCC. Badani byli średnio w wieku 72 lat, a 58,6% z grupy stanowili mężczyźni. Pacjenci byli poddani leczeniu wismodegibem średnio przez 40 tygodni. 28,3% uczestników doświadczyło poważnych działań niepożądanych takich jak: łysienie, skurcze mięśniowe, zaburzenia lub utrata smaku, utrata masy ciała, zmniejszenie apetytu, astenia, senność, zmęczenia oraz biegunka. 95,1% badanych skarżyło się na więcej niż jedno działanie niepożądane. Na jednego uczestnika badania średnio przypadało 5,48 działań niepożądanych związanych ze stosowaniem wismodegibu. Ze względu na negatywne skutki uboczne przerwano leczenie u 23,8% pacjentów. W czasie całego badania 9% chorych zmarło, 28,7% poddanych terapii uzyskało całkowite wyleczenie, a 38,5% badanych zostało częściowo wyleczonych.

Na podstawie powyższych wyników autorzy badania uważają, że wismodegib był stosunkowo bezpieczny u większości chorych z okołogałkowym miejscowo zaawansowanym BCC i uzyskane rezultaty pokrywają się z dotychczasowymi badaniami. Wismodegib może być zatem rozważany u pacjentów z okołogałkowym miejscowo zaawansowanym BCC, ale należy pamiętać o działaniach niepożądanych tego leku.