Wpływ tofacytynibu na parametry hematologiczne u pacjentów z łuszczycą

Tofacytynib, czyli inhibitor kinazy Janusa (JAK) wykazuje skuteczność w terapii umiarkowanej do ciężkiej łuszczycy w fazie II b badań klinicznych (A3921047; NCT00678210) . Ścieżka sygnałowa kinazy JAK zaangażowana jest między innymi w hematopoezę. Autorzy cytowanego artykułu podjęli się oceny wpływu leczenia tofacytynibem na parametry hematologiczne u pacjentów z łuszczycą.

Pacjentów chorujących na łuszczycę umiarkowaną do ciężkiej poddano randomizacji i utowrzono 4 grupy, pierwsza grupa otrzymywala tofacytymib w dawce 2 mg dwa razy dziennie przez 12 tygodni, druga grupa odpowiednio 5 mg, trzecia 15 mg, zaś czwarta grupa otrzymywała placebo. Badania parametrów krwi dokonano na początku obserwacji, w 2,4,8 i 12 tygodniu terapii a także 2 i 4 tygodnie po jej zakończeniu. Wyjściowe parametry hematologiczne były podobne u pacjentów z grupy I (n=49), II (n=49), III (n=49) i IV (n=50). Tofacytynib wywołał zależne od dawki zmniejszenie poziomu hemoglobiny, hematokrytu i liczby czerwonych krwinek, podczas gdy liczba retikulocytów, która początkowo również uległa obniżeniu powróciła do wartości początkowych w 8 tygodniu kuracji, by ostatecznie przekroczyć wyjściowe ich poziomy po zakończeniu kuracji.
W zakresie białych krwinek tofacytynib nie wykazał wyraźnego efektu zależnego od dawki na bazofile i monocyty, natomiast odpowiedzialny był za przejściowe i odwracalne zmniejszenie ilości neutrofilów i eozynofilów oraz przejściowe zwiększenie liczby limfocytów (zwłaszcza limfocytów B). Tofacytynib spowodował też zmniejszenie ilości komórek NK.
Podsumowując, tofacytymib wywołał zależne od dawki zmiany w parametrach hematologicznych podczas krótkoterminowej terapii u pacjentów z łuszczycą, które jednak były przez nich dobrze tolerowane. Efekt ten nie wykazał jednak progresji, lecz okazał się w większości przejściowy i odwracalny.