123RF
Występowanie i stopień nasilenia alergii na lanolinę
Lanolina, znana głównie ze swoich właściwości zmiękczających, została uznana przez American Contact Dermatitis Society za alergen kontaktowy roku 2023.
Lanolina jest złożoną i zmienną mieszaniną estrów o dużej masie cząsteczkowej, alkoholi alifatycznych, steroli, kwasów tłuszczowych i węglowodorów, ale składnikami powodującymi alergie są głównie wolne alkohole lanoliny, zwłaszcza alkanodiole. Według prof. Donalda V. Belsito z Columbia University w Nowym Jorku jest to przyczyna, z powodu której lanolina została ogłoszona alergenem roku.
Zdaniem prof. Blair A. Jenkins z New York-Presbyterian Hospital i prof. Belsito „występowanie i stopień nasilenia alergii na lanolinę były przedmiotem gorących dyskusji” już od czasu pierwszego zgłoszenia potencjalnego przypadku.
– Lanolina jest rzeczywiście alergenem paradoksalnym. Najodpowiedniejszy preparat do testów płatkowych do wykrywania alergii pozostaje przedmiotem sporu. Wykrywanie kontaktowego zapalenia skóry wywołanego lanoliną na skórze objętej alergią za pomocą testów płatkowych na normalnej skórze może prowadzić do wyników fałszywie ujemnych – napisali Jenkins i Belsito. W efekcie ci, którzy uzyskali pozytywny wynik testu na alergię na lanolinę na chorej skórze, mogą używać produktów lanolinowych na skórze zdrowej.
– Z mojej perspektywy był to właściwy rok, aby pomyśleć o lanolinie, ponieważ są poważne kontrowersje dotyczące tego, czy jest ona alergenna. Wiele firm sprzedaje środki miejscowe zawierające lanolinę jako bezpieczne i skuteczne emolienty – powiedziała prof. Jenkins w wywiadzie.
– Bezwodna lanolina klasy medycznej i wysoko oczyszczona, która zawiera odpowiednio mniej niż 2,5 proc. i mniej niż 1,5 proc. wolnych alkoholi, może wywoływać alergię kontaktową – powiedział Belsito w swojej prezentacji. Jak dodał, uwodorniona lanolina wykazuje większą alergenność niż alkohol lanolinowy, podczas gdy wosk lanolinowy, kwas lanolinowy i estry lanoliny mają mniejszą alergenność niż alkohol lanolinowy. Zaznaczył przy tym, że nowoczesne tekstylia wełniane nie zawierają lanoliny, a pacjenci z alergią na lanolinę nie muszą unikać wełny.
Jak przypominał Belsito, Amerchol L-101, popularna nazwa handlowa produktów zawierających lanolinę, zawiera 10 proc. alkoholi woskowych pochodzących z hydrolizy tłuszczu wełnianego rozpuszczonego w oleju mineralnym w stosunku 1:1. Zalecił testowanie alkoholi lanolinowych (w 30 proc. wazeli) i Amercholu L-101 (w 50 proc. wazeli) jednocześnie lub bez innych pochodnych lanoliny w przypadku możliwej alergii.
Według prof. Belsito i prof. Jenkins, aktualne dowody sugerują, że częstość występowania alergii kontaktowej w populacji Europy Zachodniej wynosi 0,4 proc. Jednak, o ile częstość występowania alergii na lanolinę może być uznana za stosunkowo niską, stany i schorzenia nią wywołane niosą za sobą dużo większe ryzyko, jak choćby zastoinowe zapalenie skóry, owrzodzenia nóg, zapalenie skóry okolic odbytu lub narządów płciowych i atopowe zapalenie skóry. Starsi dorośli i dzieci są bardziej obciążeni tym ryzykiem jako bardziej narażeni na te schorzenia. Dane demograficzne sugerują również, że alergia na lanolinę jest bardziej powszechna u białych, nie-Latynosów niż u czarnych, nie-Latynosów. Według naukowców „dalsze badanie alergii w różnych typach skóry i grupach etnicznych jest uzasadnione”.
– Potrzebne są również dalsze badania idealnych alergenów (lanoliny) do testów płatkowych – stwierdziła prof. Jenkins.
Opracowanie: Marek Meissner
Zdaniem prof. Blair A. Jenkins z New York-Presbyterian Hospital i prof. Belsito „występowanie i stopień nasilenia alergii na lanolinę były przedmiotem gorących dyskusji” już od czasu pierwszego zgłoszenia potencjalnego przypadku.
– Lanolina jest rzeczywiście alergenem paradoksalnym. Najodpowiedniejszy preparat do testów płatkowych do wykrywania alergii pozostaje przedmiotem sporu. Wykrywanie kontaktowego zapalenia skóry wywołanego lanoliną na skórze objętej alergią za pomocą testów płatkowych na normalnej skórze może prowadzić do wyników fałszywie ujemnych – napisali Jenkins i Belsito. W efekcie ci, którzy uzyskali pozytywny wynik testu na alergię na lanolinę na chorej skórze, mogą używać produktów lanolinowych na skórze zdrowej.
– Z mojej perspektywy był to właściwy rok, aby pomyśleć o lanolinie, ponieważ są poważne kontrowersje dotyczące tego, czy jest ona alergenna. Wiele firm sprzedaje środki miejscowe zawierające lanolinę jako bezpieczne i skuteczne emolienty – powiedziała prof. Jenkins w wywiadzie.
– Bezwodna lanolina klasy medycznej i wysoko oczyszczona, która zawiera odpowiednio mniej niż 2,5 proc. i mniej niż 1,5 proc. wolnych alkoholi, może wywoływać alergię kontaktową – powiedział Belsito w swojej prezentacji. Jak dodał, uwodorniona lanolina wykazuje większą alergenność niż alkohol lanolinowy, podczas gdy wosk lanolinowy, kwas lanolinowy i estry lanoliny mają mniejszą alergenność niż alkohol lanolinowy. Zaznaczył przy tym, że nowoczesne tekstylia wełniane nie zawierają lanoliny, a pacjenci z alergią na lanolinę nie muszą unikać wełny.
Jak przypominał Belsito, Amerchol L-101, popularna nazwa handlowa produktów zawierających lanolinę, zawiera 10 proc. alkoholi woskowych pochodzących z hydrolizy tłuszczu wełnianego rozpuszczonego w oleju mineralnym w stosunku 1:1. Zalecił testowanie alkoholi lanolinowych (w 30 proc. wazeli) i Amercholu L-101 (w 50 proc. wazeli) jednocześnie lub bez innych pochodnych lanoliny w przypadku możliwej alergii.
Według prof. Belsito i prof. Jenkins, aktualne dowody sugerują, że częstość występowania alergii kontaktowej w populacji Europy Zachodniej wynosi 0,4 proc. Jednak, o ile częstość występowania alergii na lanolinę może być uznana za stosunkowo niską, stany i schorzenia nią wywołane niosą za sobą dużo większe ryzyko, jak choćby zastoinowe zapalenie skóry, owrzodzenia nóg, zapalenie skóry okolic odbytu lub narządów płciowych i atopowe zapalenie skóry. Starsi dorośli i dzieci są bardziej obciążeni tym ryzykiem jako bardziej narażeni na te schorzenia. Dane demograficzne sugerują również, że alergia na lanolinę jest bardziej powszechna u białych, nie-Latynosów niż u czarnych, nie-Latynosów. Według naukowców „dalsze badanie alergii w różnych typach skóry i grupach etnicznych jest uzasadnione”.
– Potrzebne są również dalsze badania idealnych alergenów (lanoliny) do testów płatkowych – stwierdziła prof. Jenkins.
Opracowanie: Marek Meissner
