Wytyczne leczenia łuszczycy lekami biologicznymi i chorób współistniejących
Autor: Alicja Kostecka
Data: 05.03.2019
Źródło: AK/Reuters
Opublikowano wspólne wytyczne Amerykańskiej Akademii Dermatologii – Narodowej Fundacji Łuszczycy (USA) na temat leczenia łuszczycy u dorosłych preparatami biologicznymi i chorób współistniejących.
Wytyczne dotyczące leków biologicznych zalecają inhibitory TNF-alfa - etanercept, infliksymab i adalimumab; antagonistę IL-12 / IL-23 - ustekinumab; przeciwciała IL-17 - secukinumab i brodalumab; antagonistę IL-17 - iksukizumab oraz inhibitor gulaukumabu IL-23 jako opcje leczenia w monoterapii u dorosłych pacjentów z łuszczycą zwykłą o ciężkim przebiegu.
Etanercept, infliksymab, adalimumab i ustekinumab można również stosować w skojarzeniu z miejscowo stosowanymi lekami, acytretyną, metotreksatem, apremilastem, cyklosporyną lub fotostracją ultrafioletową w celu zwiększenia skuteczności leczenia łuszczycy zwykłej o umiarkowanej lub ciężkiej postaci u dorosłych.
Inhibitory TNF-alfa są bezpieczne w czasie ciąży i podczas laktacji jak i u mężczyzn planujących potomstwo. Noworodki i niemowlęta powinny być uznane za immunosupresyjne przez co najmniej jeden do trzech miesięcy po porodzie, jeśli matki były leczone inhibitorami TNF. Mniej wiadomo na temat bezpieczeństwa innych leków biologicznych podczas ciąży i laktacji.
Szczepionki można podawać podczas leczenia wszystkimi lekami biologicznymi, ale zaleca się konsultację ze specjalistą chorób zakaźnych w celu podania żywych szczepionek.
Wytyczne dotyczące chorób współistniejących zalecają przesiewowe badanie pacjentów z łuszczycą pod kontem łuszczycowego zapalenia stawów i podczas każdej wizyty i informowanie pacjentów o związku między łuszczycą a łuszczycowym zapaleniem stawów.
Pacjenci z łuszczycą powinni poddać się ocenie ryzyka sercowo-naczyniowego (w tym badaniu przesiewowemu nadciśnienia, cukrzycy i hiperlipidemii). Ponadto pacjenci z łuszczycą powinni być poinformowani o zwiększonym ryzyku wystąpienia zespołu metabolicznego oraz o ocenie stanu ich zespołu metabolicznego przez odpowiedniego lekarza.
Pacjenci ci powinni być również poinformowani o możliwym związku między łuszczycą a lękiem i depresją i powinni zostać skierowani do odpowiedniego specjalisty, jeśli pojawią się objawy lęku, depresji lub myśli samobójcze.
Zarówno palenie papierosów, jak i spożywanie alkoholu wiążą się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia ciężkiej łuszczycy, dlatego pacjenci powinni być poinformowani o tych zagrożeniach.
Wytyczne podkreślają znaczenie edukacji pacjentów w zakresie etiologii, chorób współistniejących, możliwości leczenia i czynników związanych z stylem życia związanych z łuszczycą jako sposobu optymalizacji wspólnego podejmowania decyzji i relacji pacjent-lekarz.
Wytyczne cechuje systemowe podejście do łuszczycy i wskazują na potrzebę badania wszystkich chorób współistniejących oraz współpracy z kardiologami i lekarzami pierwszego kontaktu. Opublikowano je w połowie lutego w American Journal of Dermatology. Oddzielne wytyczne dotyczą leczenia łuszczycy u dzieci.
Etanercept, infliksymab, adalimumab i ustekinumab można również stosować w skojarzeniu z miejscowo stosowanymi lekami, acytretyną, metotreksatem, apremilastem, cyklosporyną lub fotostracją ultrafioletową w celu zwiększenia skuteczności leczenia łuszczycy zwykłej o umiarkowanej lub ciężkiej postaci u dorosłych.
Inhibitory TNF-alfa są bezpieczne w czasie ciąży i podczas laktacji jak i u mężczyzn planujących potomstwo. Noworodki i niemowlęta powinny być uznane za immunosupresyjne przez co najmniej jeden do trzech miesięcy po porodzie, jeśli matki były leczone inhibitorami TNF. Mniej wiadomo na temat bezpieczeństwa innych leków biologicznych podczas ciąży i laktacji.
Szczepionki można podawać podczas leczenia wszystkimi lekami biologicznymi, ale zaleca się konsultację ze specjalistą chorób zakaźnych w celu podania żywych szczepionek.
Wytyczne dotyczące chorób współistniejących zalecają przesiewowe badanie pacjentów z łuszczycą pod kontem łuszczycowego zapalenia stawów i podczas każdej wizyty i informowanie pacjentów o związku między łuszczycą a łuszczycowym zapaleniem stawów.
Pacjenci z łuszczycą powinni poddać się ocenie ryzyka sercowo-naczyniowego (w tym badaniu przesiewowemu nadciśnienia, cukrzycy i hiperlipidemii). Ponadto pacjenci z łuszczycą powinni być poinformowani o zwiększonym ryzyku wystąpienia zespołu metabolicznego oraz o ocenie stanu ich zespołu metabolicznego przez odpowiedniego lekarza.
Pacjenci ci powinni być również poinformowani o możliwym związku między łuszczycą a lękiem i depresją i powinni zostać skierowani do odpowiedniego specjalisty, jeśli pojawią się objawy lęku, depresji lub myśli samobójcze.
Zarówno palenie papierosów, jak i spożywanie alkoholu wiążą się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia ciężkiej łuszczycy, dlatego pacjenci powinni być poinformowani o tych zagrożeniach.
Wytyczne podkreślają znaczenie edukacji pacjentów w zakresie etiologii, chorób współistniejących, możliwości leczenia i czynników związanych z stylem życia związanych z łuszczycą jako sposobu optymalizacji wspólnego podejmowania decyzji i relacji pacjent-lekarz.
Wytyczne cechuje systemowe podejście do łuszczycy i wskazują na potrzebę badania wszystkich chorób współistniejących oraz współpracy z kardiologami i lekarzami pierwszego kontaktu. Opublikowano je w połowie lutego w American Journal of Dermatology. Oddzielne wytyczne dotyczą leczenia łuszczycy u dzieci.
