Związek między stosowaniem leków a rozwojem pęcherzowatego pemfigoidu (Pemphogoid Bullosus)

Na łamach JAMA Dermatology opublikowano przegląd systematyczny i metaanalizę 13 badań kontrolnych przypadków, 1 badania kohortowego i 1 randomizowanego badania klinicznego z udziałem 285 884 uczestników, w którym stwierdzono istotny związek rozwoju pęcherzowatego pemfigoidu (BP) z zastosowaniem antagonistów aldosteronu, inhibitorów peptydazy dipeptydylu 4, leków antycholinergicznych i leków dopaminergicznych.

Metaanaliza obejmowała 13 badań kontrolnych, 1 badanie kohortowe i 1 badanie randomizowane kliniczne z udziałem 285 884 uczestników. Metaanaliza badań kontrolnych wykazała istotny związek BP z wcześniejszym zastosowaniem antagonistów aldosteronu (OR, 1,75; 95% CI, 1,28-2,40), inhibitorów peptydazy dipeptydylowej 4 (pula OR, 1,92; 95% CI, 1,55-2,38), leków antycholinergicznych (OR, 3,12; 95% CI, 1,54-6,33) i leków dopaminergicznych (OR, 2,03; 95% CI, 1,34-3,05). W badaniu kohortowym stwierdzono zwiększone ryzyko BP u pacjentów otrzymujących inhibitory dipeptydylopeptydazy 4 (współczynnik ryzyka, 2,38; 95% CI, 1,16-4,88; P = 0,02). Stwierdzono również częstsze występowanie BP u pacjentów z cukrzycą otrzymujących linagliptynę (0,2% w grupie chorych na cukrzycę w porównaniu do 0% w grupie placebo).

Wyniki sugerują, że antagoniści aldosteronu, inhibitory dipeptydylopeptydazy 4, leki antycholinergiczne i leki dopaminergiczne mają związek z występowaniem BP. Leki te powinny być rozsądnie zalecane, szczególnie u pacjentów wysokiego ryzyka, w podeszłym wieku, z zaburzeniami neurologicznymi.