Cukrzyca typu 2 – spojrzenie bardziej panoramiczne

Podtypy cukrzycy typu 2 mają częściowo odmienne podłoże genetyczne, co sugeruje różnice w etiologii, które mogą być celem leczenia.

– Bardzo istotnym odkryciem jest to, że każdy z podtypów cukrzycy wykazuje częściowo odrębne podłoże genetyczne, co wskazuje, że istnieją pewne różnice w ich etiologii – mówi dr Emma Ahlqvist z Uniwersytetu w Lund w Szwecji, dodając, że np. „ciężka cukrzyca insulinooporna (severe insulin-resistant diabetes, SIRD) jest związana z wariantami, które podwyższają poziom insuliny na czczo, ale nie z wariantami, które wpływają na wydzielanie insuliny”.

W poprzednich pracach dr Ahlqvist i współpracownicy przeprowadzili analizę historii dorosłych chorych na cukrzycę i zidentyfikowali pięć grup pacjentów o różnych cechach klinicznych, progresji choroby i wynikach, a także zasugerowali nową podklasyfikację cukrzycy dorosłych. Podtypy to: cukrzyca o ciężkim przebiegu oraz obecności przeciwciał przeciw komórkom produkującym insulinę (SAID – 6 proc. pacjentów) definiowana przez obecność autoprzeciwciał przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego (GADA) i obejmująca pacjentów tradycyjnie określanych jako tych z cukrzycą typu 1, oraz utajona cukrzyca autoimmunizacyjna dorosłych, czyli cukrzyca typu LADA (latent autoimmune diabetes in adults) – rodzaj cukrzycy, w którym następuje niszczenie komórek wysp trzustkowych przez komórki układu odpornościowego, tak jak ma to miejsce w cukrzycy typu 1. Następnie wymieniona jest ciężka postać cukrzycy z niedoborem insuliny (SIDD – 18 proc.) – wyróżnia się ona brakiem przeciwciał przeciw komórkom produkującym insulinę i wysokim poziomem glikozylowanej hemoglobiny we krwi. W dalszej kolejności jest to: ciężka cukrzyca insulinooporna (SIRD – 15 proc.), charakteryzująca się późnym początkiem, otyłością, insulinoopornością i wysokim ryzykiem nefropatii cukrzycowej i niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby, łagodna cukrzyca związana z otyłością (MOD – 22 proc.), charakteryzująca się wczesnym początkiem, otyłością i stosunkowo łagodną progresją choroby oraz łagodna cukrzyca związana z wiekiem (MARD – 39 proc.), o późnym początku i stosunkowo dobrym wyrównaniu metabolicznym.

W aktualnym badaniu, opublikowanym w „Nature Genetics”, zespół porównał podstawowe czynniki genetyczne różnych podtypów. Podkreślono, że cukrzyca nie jest jedną chorobą, lecz istnieją podtypy, które mogą wymagać odmiennego leczenia. Wyniki mówią również, że cukrzyca jest zasadniczo chorobą metaboliczną, co oznacza potrzebę bardziej panoramicznego spojrzenia na nią.