Nikotynizm- niedoceniany czynnik ryzyka kardio-waskularnego.

Palenie papierosów jest potężnym, modyfikowalnym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego , a zaprzestanie palenia jednym z najbardziej skutecznych środków w zapobieganiu wielu chorobom układu krążenia . Nikotynizm winien być czynnikiem rutynowo uwzględnianym w ocenie ryzyka wystąpienia epizodu sercowo-naczyniowego, ale jak wskazują dane z opublikowanego na łamach European Heart Journal artykułu- jest czynnikiem często niedocenianym, otrzymującym od kardiologów mniej atencji niż inne czynniki ryzyka CVD, pomimo dostępności sprawdzonych strategii terapeutycznych wspomagających walkę z nałogiem.

Palenie papierosów jest potężnym, modyfikowalnym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego , a zaprzestanie palenia jednym z najbardziej skutecznych środków w zapobieganiu wielu chorobom układu krążenia . Upośledzenie funkcji śródbłonka , sztywność tętnic , negatywny wpływ na ciśnienie centralne, zapalenie , niekorzystny wpływ na profil lipidowy , wpływ na układ krzepnięcia- te czynniki, ściśle związane z nikotynizmem są głównymi determinantami inicjacji i przyspieszenia procesu miażdżycowego , co w efekcie prowadzi do zdarzeń sercowo-naczyniowych [2]. Palacze z ustalonym rozpoznaniem nadciśnienia tętniczego są bardziej narażeni na poważne formy nadciśnienia , w tym złośliwego i nadciśnienie nerkopochodne, prawdopodobnie spowodowane przyśpieszonym rozwojem miażdżycy. Również u osób narażonych na bierne palenie ( SHS )notuje się zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych w porównaniu z osobami niepalącymi . Zaprzestanie palenia przynosi korzyści wszystkim palaczom , niezależnie od wieku i ilości wypalanych papierosów . Jak wskazują aktualne doniesienia naukowe, zwiększone ryzyko chorób układu krążenia jest szybko odwracalne , a rzucenie palenia po zawale mięśnia sercowego zmniejsza indywidualne ryzyko zgonu z powodu chorób sercowo-naczyniowych o 36 % w ciągu 2 lat.
Zaprzestanie palenia tytoniu jest ugruntowanym zaleceniem pierwotnej i wtórnej strategii zapobiegania CVD. Nikotynizm winien być elementem rutynowo uwzględnianym w ocenie ryzyka wystąpienia epizodu sercowo-naczyniowego, ale jak wskazują dane z opublikowanego na łamach European Heart Journal artykułu- jest czynnikiem często niedocenianym, otrzymującym od kardiologów mniej atencji niż inne czynniki ryzyka CVD, pomimo dostępności sprawdzonych strategii terapeutycznych wspomagających walkę z nałogiem . Jako strategię terapeutyczną pierwszego rzutu zaleca się nikotynową terapię zastępcza, bupropion i wareniklinę- leki skuteczne i dopuszczone stosowania także u pacjentów z CVD. Lekami drugiej linii są nortryptylina i klonidyna. Zarówno poradnictwo psychospołeczne i farmakoterapia wymieniane są jako są skuteczne metody walki z nałogiem.
Jak podkreślą Nancy A. Rigotti i wsp. dowody z badań naukowych wymuszają odpowiednią postawę lekarza wobec nałogu, który rutynowo powinien prowadzić wywiad dotyczący palenia papierosów, narażenia na bierne palenie , doradzać wszystkim palaczom rzucenie nałogu, przyjęcie polityki antynikotynowej w ich domu i najbliższym otoczeniu , oferować wszystkim palaczom doradztwo w zakresie walki z nałogiem, farmakoterapię oraz kierować pacjentów do lokalnych programów pomocy psychospołecznej .
Wypalenia każdego papierosa przyspiesza rozwój miażdżycy, zwiększa globalne ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca, istotnie zwiększa ciśnienie krwi . Zwalczanie nałogu palenia stanowi istotny element redukcji ryzyka kardiowaskularnego[ 3], a działania z zakresu pierwotnej i wtórnej prewencji CVD powinny być ze szczególną uwagą realizowane w grupie pacjentów uzależnionych od nikotyny.