Ocena skuteczności denerwacji tętnic nerkowych w leczeniu opornego nadciśnienia tętniczego- aktualne doniesienia

Około 10% pacjentów z rozpoznaną chorobą nadciśnieniową wykazuje cechy nadciśnienia lekoopornego. Denerwacja tętnic nerkowych jest zabiegową metodą leczenia nadciśnienia tętniczego opornego na leczenie. Na łamach The new England Journal of Medicine opublikowano wyniki badania nad wpływem denerwacji tętnic nerkowych na profil ciśnienia tętniczego u pacjentów z lekoopornym nadciśnieniem tętniczym, oceniany 6 miesięcy po wykonanym zabiegu.

Z powodu starzenia się populacji i obserwowanych rosnących wskaźników występowania otyłości, zwiększa się odsetek osób chorych na nadciśnienie tętnicze. Około 10% pacjentów z rozpoznaną chorobą nadciśnieniową wykazuje cechy nadciśnienia lekoopornego, definiowanego jako skurczowe ciśnienie krwi ≥ 140 mm Hg, pomimo stosowania leków hipotensyjnych z trzech różnych klas, w pełnych dawkach, w tym leków moczopędnych. Nadciśnienie oporne na leczenie jest istotnym czynnikiem zwiększonego ryzyka kardiowaskularnego u tych pacjentów.

Denerwacja tętnic nerkowych jest zabiegową metodą leczenia nadciśnienia tętniczego lekoopornego. Aktualne dane wspierają korzystny wpływ tej metody na wartości ciśnienia tętniczego. To zagadnienie było przedmiotem badania, opublikowanego na łamach The new England journal o f medicine. Zaprojektowano randomizowane, zaślepione badanie z grupą kontrolną, kontrolowane procedurą pozorowaną. Pacjentów z ciężkim nadciśnieniem lekoopornym losowo przydzielano, w stosunku 2:1 , do grupy poddawanej denerwacji lub procedury pozorowanej . Przed randomizacją , pacjenci otrzymywali leczenie przeciwnadciśnieniowe, w maksymalnej tolerowanej dawce , z zastosowaniem co najmniej trzech leków, w tym środka moczopędnego . Głównym punktem końcowym oceny skuteczności była zmiana ciśnienia skurczowego w pomiarach gabinetowych, 6 miesięcy po zabiegu. Jako wtórny punkt końcowy oceniano zmianę średniego ciśnienia skurczowego w 24-godzinnym pomiarze wartości BP metodą ABPM. By oszacować bezpieczeństwo metody uwzględniano zgon , schyłkową niewydolność nerek, incydenty zatorowe , powikłania nerkowe , przełom nadciśnieniowy lub nowopowstałe zwężenie tętnicy nerkowej.

Łącznie 535 pacjentów poddano randomizacji . Średnia ( ± SD ) zmiana skurczowego ciśnienia krwi po 6 miesiącach wynosiła -14,13 ± 23,93 mm Hg w grupie pacjentów poddanych denerwacji, w porównaniu z -11,74 ± 25,94 mm Hg w grupie pozorowanej procedury. Zmiany 24-h SBP w odczycie z dobowego ambulatoryjnego pomiaru ciśnienia przedstawiały się następująco : -6,75 ± 15,11 mm Hg w grupie DNR i -4,79 ± 17,25 mm Hg w grupie kontrolnej. Wyniki badania nie wskazały znaczącego zmniejszenia wartości skurczowego ciśnienia krwi u pacjentów z nadciśnieniem opornym w 6 miesięcy po denerwacji tętnic nerkowych w porównaniu z pozorowaną kontrolą .