Poprawa jakości opieki nad pacjentami z depresją ważną strategią w zmniejszaniu ryzyka chorób układu krążenia

W 2011 r. Grenard i wsp. wskazali depresję jako potencjalną przyczynę nieprzestrzegania zaleceń lekarskich dotyczących terapii w wielu chorobach przewlekłych, w tym w nadciśnieniu tętniczym. Dane z kilku badań sugerują zależność pomiędzy obecnością depresji i gorszą adherencją do terapii hipotensyjnej u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym.

Schmittdiel i wsp. zbadali zależności pomiędzy obecnością depresji a adherencją do leczenia hipotensyjnego w grupie pacjentów z nadciśnieniem, rozpoczynających farmakologiczną terapię przeciwnadciśnieniową. Korzystając z rejestru Kaiser Permanente Northern California, autorzy przeprowadzili retrospektywne badanie kohortowe 44167 dorosłych osób (≥18 lat ), z nadciśnieniem tętniczym. W grupie 1484 pacjentów, którzy mieli kliniczne dowody depresji , rozpoznanej w ciągu 12 miesięcy przed rozpoczęciem leczenia przeciwnadciśnieniowego, autorzy zbadali związek między terapią depresji a wytrwałością w leczeniu hipotensyjnym. Po uwzględnieniu indywidualnych cech demograficznych, klinicznych oraz statusu społeczno-ekonomicznego nie stwierdzono korelacji pomiędzy występowaniem klinicznych cech depresji i nieprzestrzeganiem zaleceń terapii hipotensyjnej. Wykazano, że wytrwałość w leczeniu przeciwdepresyjnym była silnie związana z niższym odsetkiem pacjentów nieprzylegających do leczenia hipotensyjnego (iloraz szans 0,64, przedział ufności, 0.42-0.96). Autorzy stwierdzili, że leczenie depresji wiązało się z wyższym poziomem wytrwałości w leczeniu przeciwnadciśnieniowym. Poprawa jakości opieki nad pacjentami z depresją i towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym, może być ważną strategią w zmniejszaniu ryzyka chorób układu krążenia u tych pacjentów.