123RF
Nowo wybrana przewodnicząca zarządu Polskiego Towarzystwa Pielęgniarstwa Angiologicznego – dr n. o zdr. Paulina Mościcka
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 22.05.2023
Źródło: PTPA
W trakcie IX Ogólnopolskiej Konferencji PTPA wybrano zarząd towarzystwa na lata 2023–2025. Prof. dr hab. n. med. Maria T. Szewczyk, dotychczasowa prezes towarzystwa, przekazała stery dr n. o zdr. Paulinie Mościckiej. Dziękujemy ustępującej prezes i gratulujemy nowo wybranej!
Podczas konferencji dziękowano prof. Szewczyk za „merytoryczne kierownictwo, pracę i oddanie”. Życzono wytrwałości dr Mościckiej, która poprowadzi towarzystwo do jubileuszowej konferencji.
W tym kontekście warto przypomnieć fragment rozmowy, jaką kilka miesięcy temu zamieściliśmy w portalu e-Praktyka leczenia Ran. Tematem była kompresjoterapia, ale poza wskazówkami medycznymi dr Mościcka zauważyła: – Bardzo często chorzy są zniechęceni, zmęczeni bólem, przewlekłością choroby, obciążeniem finansowym i innymi konsekwencjami związanymi z raną, np. wstydem i zażenowaniem. Niejednokrotnie chorzy przynoszą ze sobą różne preparaty, które były przez długi czas wcześniej zalecane i stosowane na ranę. Jednak nie stosowali kompresjoterapii, czyli tak naprawdę nie leczyli przyczyny choroby. Zbudowanie zaufania między nami a pacjentem, a także zaangażowanie rodziny w proces terapeutyczny są bardzo ważne. Włączenie terapii kompresyjnej powoduje zmniejszenie bólu, dyskomfortu, obrzęku, redukcję wysięku i przede wszystkim zmniejszanie powierzchni rany. Wtedy chory zaczyna odzyskiwać wiarę w to, że owrzodzenie się wygoi.
W tym kontekście warto przypomnieć fragment rozmowy, jaką kilka miesięcy temu zamieściliśmy w portalu e-Praktyka leczenia Ran. Tematem była kompresjoterapia, ale poza wskazówkami medycznymi dr Mościcka zauważyła: – Bardzo często chorzy są zniechęceni, zmęczeni bólem, przewlekłością choroby, obciążeniem finansowym i innymi konsekwencjami związanymi z raną, np. wstydem i zażenowaniem. Niejednokrotnie chorzy przynoszą ze sobą różne preparaty, które były przez długi czas wcześniej zalecane i stosowane na ranę. Jednak nie stosowali kompresjoterapii, czyli tak naprawdę nie leczyli przyczyny choroby. Zbudowanie zaufania między nami a pacjentem, a także zaangażowanie rodziny w proces terapeutyczny są bardzo ważne. Włączenie terapii kompresyjnej powoduje zmniejszenie bólu, dyskomfortu, obrzęku, redukcję wysięku i przede wszystkim zmniejszanie powierzchni rany. Wtedy chory zaczyna odzyskiwać wiarę w to, że owrzodzenie się wygoi.