Owrzodzenia skóry w twardzinie układowej

Objaw Raynauda jest zwykle pierwszym symptomem twardziny układowej, który pojawia się najczęściej w obrębie palców rąk i stóp. Pod wpływem zimna, stresu lub innych czynników dochodzi do odwracalnego skurczu tętniczek palców i rozszerzenia kapilar, którym towarzyszy zblędniecie, zasinienie i zaczerwienienie skóry połączone z uczuciem pieczenia lub silnego bólu. W dalszym przebiegu choroby na podłożu mikrowaskulopatii rozwijają się owrzodzenia paliczków dystalnych zlokalizowane na opuszkach.

W ponad 40% przypadków obserwuje się je już w pierwszym roku, a w ponad 70% przypadków w ciągu 5 lat od momentu klinicznej manifestacji twardziny układowej (SSc) innej niż objaw Raynauda. Pojawiają się u 30% pacjentów z SSc z ograniczonymi stwardnieniami skóry (limited SSc – lSSc) i u prawie 60% z odmianą uogólnioną (diffuse SSc – dSSc).
Częściej owrzodzenia opuszek palców rąk mają pacjenci płci męskiej oraz palący papierosy, u których objaw Raynauda pojawił się krótko przed rozpoznaniem SSc, mający przeciwciała Scl-70, podwyższone stężenie białek ostrej fazy i nadciśnienie płucne [6]. U pacjentów z objawem Raynauda powyżej 4 lat występuje mniejsze ryzyko tworzenia owrzodzeń w tej lokalizacji (redukcja o 60%). U chorych, u których wykrywa się przeciwciała Scl-70, owrzodzenia paliczków dystalnych rozwijają się ok. 5 lat wcześniej niż u pacjentów z dodatnimi przeciwciałami antycentromerowymi. Należy podkreślić, że ocena owrzodzeń na opuszkach palców ma istotne znaczenie prognostyczne dla przebiegu SSc. Ich stwierdzenie może wskazywać na zajęcie narządów wewnętrznych i skrócony czas przeżycia (iloraz szans (odds ratio – OR) 1,53).
Więcej: ww.termedia.pl/Owrzodzenia-skory-w-twardzinie-ukladowej-etiopatogeneza-profilaktyka-i-leczenie,56,33638,1,0.html