123RF
Schematy najskuteczniejszego działania po popromiennym zapaleniu skóry
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 13.05.2022
Źródło: Kao Y-S, Kevin Ma KS-K , Wu M-Y, Wu Y-Ch, Tu Y-K, Cheng-Hsien Hung Ch-H Topical Prevention of Radiation Dermatitis in Head and Neck Cancer Patients: A Network Meta-analysis In Vivo. May-Jun 2022;36(3):1453-1460. doi: 10.21873/invivo.12851
Zespół naukowców z Tajwanu drogą metaanalizy dotychczasowych standardów leczenia postanowił określić, jaki środek stosowany miejscowo przyczynia się w największym stopniu do redukcji objawów popromiennego zapalenia skóry.
Nowotwory głowy i szyi są jednymi z najczęściej spotykanych nowotworów złośliwych, obejmują raki nosogardzieli, jamy ustnej, części ustnej gardła, gardła dolnego i krtani.
Strategie leczenia nowotworów głowy i szyi obejmują radioterapię, chemioterapię, terapię celowaną, immunoterapię i chirurgię. Po radioterapii nowotworów głowy i szyi najczęstszymi skutkami ubocznymi jest popromienne zapalenie skóry i zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.
Popromienne zapalenie skóry (RD) zwykle pojawia się w ciągu kilku tygodni po rozpoczęciu radioterapii.
Pomimo postępu w technikach radioterapii reakcje skórne nadal są nieuniknione. U około 85 proc. napromieniowanych pacjentów z rakiem głowy i szyi występują reakcje skórne od umiarkowanych do ciężkich, których nasilenie można ocenić za pomocą kryteriów Common Terminology Criteria for Adverse Events zaproponowanych przez National Cancer Institute (NCI-CTCAE) lub stosując kryteria Radiation Therapy Oncology Group (RTOG).
Objawy m.in. obejmują uogólniony rumień, suche łuszczenie i złuszczanie, świąd, dyspigmentację i wypadanie włosów. Popromienne zapalenie skóry wpływa negatywnie na jakość życia pacjenta. Gdy objawy są poważne, radioterapia może wymagać nawet przerwania, stąd też wielkie znaczenie ma ustalenie standardów najskuteczniejszego schematu leczenia miejscowego w profilaktyce popromiennego zapalenia skóry u pacjentów z rakiem głowy i szyi.
Zespół naukowców z Tajwanu drogą metaanalizy dotychczasowych standardów leczenia postanowił określić, jaki środek stosowany miejscowo przyczynia się w największym stopniu do redukcji objawów popromiennego zapalenia skóry. W metaanalizie tej przyjęto wytyczne PRISMA-NMA, włączając tylko randomizowane próby kontrolne. Zastosowano model zmiennych losowych, zaś niejednorodność oceniano za pomocą testów I2 i Cochrana. Włączono do badań 12 analiz obejmujących łącznie terapię 1304 pacjentów.
W trakcie leczenia stosowano i oceniono w metaanalizie następujące środki miejscowe: standaryzowany wyciąg z kurkumy Vicco (0,8470), nagietek w postaci żelu w wyciągu (0,7565), aloes w postaci żelu miejscowego lub aplikacji z wyciągu (0,6687), żel Xonrid (0,6403), zwykłą pielęgnację polegającą na stosowaniu opatrunków z miejscowymi środkami natłuszczającymi, nawilżającymi łagodzącymi (0,5873), RGTA (0,5643), trolaminę (0,4460), steroid miejscowy (0,3617), żel StrataXRT (0,2922), żel NS-21 (0,2384) oraz oliwę z oliwek (0,0976).
Jak wykazały wyniki, oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia w postaci miejscowych aplikacji na uszkodzoną skórę była zdecydowanie najlepszym środkiem terapeutycznym przy popromiennym zapaleniu skóry spowodowanym radioterapią. Obecnie zespół wypracowuje schematy najskuteczniejszej prewencji i leczenia przy jej zastosowaniu.
Opracowanie: Marek Meissner
Strategie leczenia nowotworów głowy i szyi obejmują radioterapię, chemioterapię, terapię celowaną, immunoterapię i chirurgię. Po radioterapii nowotworów głowy i szyi najczęstszymi skutkami ubocznymi jest popromienne zapalenie skóry i zapalenie błony śluzowej jamy ustnej.
Popromienne zapalenie skóry (RD) zwykle pojawia się w ciągu kilku tygodni po rozpoczęciu radioterapii.
Pomimo postępu w technikach radioterapii reakcje skórne nadal są nieuniknione. U około 85 proc. napromieniowanych pacjentów z rakiem głowy i szyi występują reakcje skórne od umiarkowanych do ciężkich, których nasilenie można ocenić za pomocą kryteriów Common Terminology Criteria for Adverse Events zaproponowanych przez National Cancer Institute (NCI-CTCAE) lub stosując kryteria Radiation Therapy Oncology Group (RTOG).
Objawy m.in. obejmują uogólniony rumień, suche łuszczenie i złuszczanie, świąd, dyspigmentację i wypadanie włosów. Popromienne zapalenie skóry wpływa negatywnie na jakość życia pacjenta. Gdy objawy są poważne, radioterapia może wymagać nawet przerwania, stąd też wielkie znaczenie ma ustalenie standardów najskuteczniejszego schematu leczenia miejscowego w profilaktyce popromiennego zapalenia skóry u pacjentów z rakiem głowy i szyi.
Zespół naukowców z Tajwanu drogą metaanalizy dotychczasowych standardów leczenia postanowił określić, jaki środek stosowany miejscowo przyczynia się w największym stopniu do redukcji objawów popromiennego zapalenia skóry. W metaanalizie tej przyjęto wytyczne PRISMA-NMA, włączając tylko randomizowane próby kontrolne. Zastosowano model zmiennych losowych, zaś niejednorodność oceniano za pomocą testów I2 i Cochrana. Włączono do badań 12 analiz obejmujących łącznie terapię 1304 pacjentów.
W trakcie leczenia stosowano i oceniono w metaanalizie następujące środki miejscowe: standaryzowany wyciąg z kurkumy Vicco (0,8470), nagietek w postaci żelu w wyciągu (0,7565), aloes w postaci żelu miejscowego lub aplikacji z wyciągu (0,6687), żel Xonrid (0,6403), zwykłą pielęgnację polegającą na stosowaniu opatrunków z miejscowymi środkami natłuszczającymi, nawilżającymi łagodzącymi (0,5873), RGTA (0,5643), trolaminę (0,4460), steroid miejscowy (0,3617), żel StrataXRT (0,2922), żel NS-21 (0,2384) oraz oliwę z oliwek (0,0976).
Jak wykazały wyniki, oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia w postaci miejscowych aplikacji na uszkodzoną skórę była zdecydowanie najlepszym środkiem terapeutycznym przy popromiennym zapaleniu skóry spowodowanym radioterapią. Obecnie zespół wypracowuje schematy najskuteczniejszej prewencji i leczenia przy jej zastosowaniu.
Opracowanie: Marek Meissner
