Skuteczność ustekinumabu w indukcji gojenia ran endoskopowych
Data: 23.07.2018
Źródło: Gastrojournal/AK
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
U pacjentów z choroba Leśniowskiego-Crohna, u których zastosowano ustekinumab zaobserwowano znaczące zmniejszenie się nasilenie zmian zapalnych w endoskopii w porównaniu z placebo.
Ustekinumab (Stelara) jest przeciwciałem monoklonalnym działającym na podjednostkę p40 wspólną dla interleukin 12 i 23. Ustekinumab jest obecnie zarejestrowany do leczenia łuszczycy, łuszczycowego zapalenia stawów oraz choroby Leśniowskiego-Crohna (LCD) o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu. Na łamach Gastroenterology grupa pod kierownictwem Rutgeertsa zaprezentowała wyniki działania Ustekinumabu na gojenie się zmian zapalnych w obrębie jelita cienkiego i jelita grubego w przebiegu LCD.
Do oceny zmian wykorzystano Uproszczoną Skalę Oceny Endoskopowej w LCD (SES-CD – Simplified Endoscopy Score-Crohn's Disease), która bazuje na ocenie obecności owrzodzeń, proporcji powierzchni owrzodzeń do pozostałej powierzchni śluzówki, proporcji zajęcia śluzówki przez inne zmiany oraz ocena obecności zmian o charakterze zwężeń. Endoskopista ocenia zmiany w jelicie krętym, okrężnicy wstępującej, poprzecznej, zstępującej i w odbytnicy. Maksymalna liczba punktów to 56.
334 pacjentów zostało losowo przydzielonych do grupy interwencyjnej lub do grupy u której zastosowano placebo. W pierwszej fazie pacjenci otrzymywali ustekinumab dożylnie w dawce 130 mg lub 6mg/kg lub placebo. U pacjentów, którzy odpowiedzieli kliniczne na leczenie przeciwciałami, otrzymywali przez kolejne 12 lub 8 tygodnie ustekinumab podskórnie w dawce 90 mg lub placebo. Kolonoskopię wykonywano – w momencie rozpoczęcia leczenia, po 8 tygodniach i po 52 tygodniach od rozpoczęcia leczenia. Pierwotnym punktem końcowym była ocena gojenia się zmian w endoskopii po 8 tygodniach od rozpoczęcia leczenia w porównaniu z grupą kontrolną.
U pacjentów u których zastosowano ustekinumab zaobserwowano znaczące zmniejszenie się nasilenie zmian zapalnych w endoskopii w porównaniu z placebo (redukcja o 2,8 punktu w grupie interwencyjnej vs. redukcja o 0,7 punkta w skali SES-CD w grupie placebo; p=0,012).
Powyższe badanie potwierdzają skuteczność ustekinumabu w indukcji gojenia się zmian zapalnych w przebiegu LCD.
Do oceny zmian wykorzystano Uproszczoną Skalę Oceny Endoskopowej w LCD (SES-CD – Simplified Endoscopy Score-Crohn's Disease), która bazuje na ocenie obecności owrzodzeń, proporcji powierzchni owrzodzeń do pozostałej powierzchni śluzówki, proporcji zajęcia śluzówki przez inne zmiany oraz ocena obecności zmian o charakterze zwężeń. Endoskopista ocenia zmiany w jelicie krętym, okrężnicy wstępującej, poprzecznej, zstępującej i w odbytnicy. Maksymalna liczba punktów to 56.
334 pacjentów zostało losowo przydzielonych do grupy interwencyjnej lub do grupy u której zastosowano placebo. W pierwszej fazie pacjenci otrzymywali ustekinumab dożylnie w dawce 130 mg lub 6mg/kg lub placebo. U pacjentów, którzy odpowiedzieli kliniczne na leczenie przeciwciałami, otrzymywali przez kolejne 12 lub 8 tygodnie ustekinumab podskórnie w dawce 90 mg lub placebo. Kolonoskopię wykonywano – w momencie rozpoczęcia leczenia, po 8 tygodniach i po 52 tygodniach od rozpoczęcia leczenia. Pierwotnym punktem końcowym była ocena gojenia się zmian w endoskopii po 8 tygodniach od rozpoczęcia leczenia w porównaniu z grupą kontrolną.
U pacjentów u których zastosowano ustekinumab zaobserwowano znaczące zmniejszenie się nasilenie zmian zapalnych w endoskopii w porównaniu z placebo (redukcja o 2,8 punktu w grupie interwencyjnej vs. redukcja o 0,7 punkta w skali SES-CD w grupie placebo; p=0,012).
Powyższe badanie potwierdzają skuteczność ustekinumabu w indukcji gojenia się zmian zapalnych w przebiegu LCD.
