iStock
Wytyczne dotyczące leczenia pacjentów z oparzeniami
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 10.06.2022
Źródło: Japońskie Towarzystwo Oparzeń (JSBI)
Japońskie Towarzystwo Oparzeń (JSBI) opublikowało wytyczne kliniczne dotyczące leczenia oparzeń, obejmujące pacjentów, których oparzenia wymagają hospitalizacji przez mniej więcej cztery tygodnie po urazie.
Według wytycznych, ciężkość urazu termicznego dróg oddechowych diagnozuje się za pomocą bronchofiberoskopii i tomografii komputerowej klatki piersiowej (CT), jednak obecnie nie istnieje wskaźnik, który pozwalałby na jego dokładne określenie.
Wstępna resuscytacja płynowa obejmuje następujące grupy pacjentów z oparzeniami:
– dorośli pacjenci, u których powierzchnia oparzenia jest większa niż 15 proc. całkowitej powierzchni ciała (total body surface area – TBSA) i dzieci z powierzchnią oparzenia większą niż 10 proc. ich TBSA,
– pacjenci z obszarami oparzenia, które są wyraźnie większe niż 20 proc. TBSA.
Resuscytację należy prowadzić przy użyciu wlewu płynu zawierającego sól – biorąc pod uwagę masę i procent oparzenia u dorosłych pacjentów z obszarem oparzenia większym niż 20 proc. TBSA i pacjentów pediatrycznych z obszarem oparzenia większym niż 10 proc. TBSA.
Aby zapobiec zakażeniu, pacjentom z oparzeniami obejmującymi ponad 20 proc. TBSA należy zapewnić izolację w osobnym pokoju.
Stosowanie opatrunków Hydrofiber zawierających srebro jest zdecydowanie zalecane jako miejscowe leczenie oparzeń niepełnej grubości (II stopnia) w ciągu tygodnia od urazu.
Zaleca się stosowanie kriokonserwowanego przeszczepu skóry allogenicznej – podczas operacji rozległych oparzeń.
U pacjentów z ciężkimi oparzeniami zdecydowanie zaleca się rozpoczęcie żywienia dojelitowego jak najwcześniej, w ciągu 24 godzin po urazie.
U pacjentów z ciężkimi oparzeniami zdecydowanie zaleca się odżywianie glutaminą wspomagające system immunologiczny.
U pacjentów z oparzeniami elektrycznymi zdecydowanie zaleca się wykonanie odbarczenia chirurgicznego, w tym fasciotomii, w przypadku wzrostu ciśnienia, neuropatii lub zaburzeń przepływu krwi.
U pacjentów z urazami chemicznymi zdecydowanie zaleca się irygację wodą jak najszybciej po urazie w celu usunięcia lub rozcieńczenia środka chemicznego.
U pacjentów z oparzeniami zaleca się zapobieganie zakrzepicy żył głębokich za pomocą profilaktyki mechanicznej. Jednak, jak stwierdzają autorzy wytycznych, „wskazanie powinno być dokładnie określone” u pacjentów z oparzeniami kończyn dolnych.
Opracowanie: Marek Meissner
Wstępna resuscytacja płynowa obejmuje następujące grupy pacjentów z oparzeniami:
– dorośli pacjenci, u których powierzchnia oparzenia jest większa niż 15 proc. całkowitej powierzchni ciała (total body surface area – TBSA) i dzieci z powierzchnią oparzenia większą niż 10 proc. ich TBSA,
– pacjenci z obszarami oparzenia, które są wyraźnie większe niż 20 proc. TBSA.
Resuscytację należy prowadzić przy użyciu wlewu płynu zawierającego sól – biorąc pod uwagę masę i procent oparzenia u dorosłych pacjentów z obszarem oparzenia większym niż 20 proc. TBSA i pacjentów pediatrycznych z obszarem oparzenia większym niż 10 proc. TBSA.
Aby zapobiec zakażeniu, pacjentom z oparzeniami obejmującymi ponad 20 proc. TBSA należy zapewnić izolację w osobnym pokoju.
Stosowanie opatrunków Hydrofiber zawierających srebro jest zdecydowanie zalecane jako miejscowe leczenie oparzeń niepełnej grubości (II stopnia) w ciągu tygodnia od urazu.
Zaleca się stosowanie kriokonserwowanego przeszczepu skóry allogenicznej – podczas operacji rozległych oparzeń.
U pacjentów z ciężkimi oparzeniami zdecydowanie zaleca się rozpoczęcie żywienia dojelitowego jak najwcześniej, w ciągu 24 godzin po urazie.
U pacjentów z ciężkimi oparzeniami zdecydowanie zaleca się odżywianie glutaminą wspomagające system immunologiczny.
U pacjentów z oparzeniami elektrycznymi zdecydowanie zaleca się wykonanie odbarczenia chirurgicznego, w tym fasciotomii, w przypadku wzrostu ciśnienia, neuropatii lub zaburzeń przepływu krwi.
U pacjentów z urazami chemicznymi zdecydowanie zaleca się irygację wodą jak najszybciej po urazie w celu usunięcia lub rozcieńczenia środka chemicznego.
U pacjentów z oparzeniami zaleca się zapobieganie zakrzepicy żył głębokich za pomocą profilaktyki mechanicznej. Jednak, jak stwierdzają autorzy wytycznych, „wskazanie powinno być dokładnie określone” u pacjentów z oparzeniami kończyn dolnych.
Opracowanie: Marek Meissner
