>Rola probiotyków w leczeniu eradykacyjnym Helicobacter pylori

Helicobacter pylori (H. pylori) jest przystosowaną do bytowania w żołądku bakterią, mogącą powodować wiele chorób, takich jak choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, chłoniak żołądka typu MALT, przewlekłe zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka z metaplazją jelitową, rak żołądka, przewlekła niedokrwistość z niedoboru żelaza, przewlekła idiopatyczna plamica małopłytkowa. U dzieci wskazaniem do diagnostyki w kierunku zakażenia H. pylori są sugerujące chorobę organiczną objawy ze strony przewodu pokarmowego. Ich nasilenie powinno uzasadniać włączenie leczenia eradykacyjnego. Złotym standardem rozpoznania zakażenia jest wynik badania endoskopowego górnego odcinka przewodu pokarmowego wraz z biopsją błony śluzowej żołądka. Stwierdzenie zmian w badaniu endoskopowym oraz zakażenia H. pylori jest wskazaniem do leczenia. Leczenie polega na stosowaniu przez minimum 7 dni inhibitora pompy protonowej w skojarzeniu z dwoma antybiotykami. Jest to tzw. złoty standard leczenia eradykacyjnego, którego skuteczność zależy od wielu czynników, w tym antybiotykowrażliwości patogennego szczepu H. pylori oraz przestrzegania zaleceń lekarskich. Nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich często wiąże się z występowaniem uciążliwych, niepożądanych objawów leczenia. Włączenie do standardowego leczenia eradykacyjnego preparatu probiotycznego może wywierać korzystny wpływ na przebieg oraz wynik końcowy terapii, m.in. poprzez zwiększenie skuteczności leczenia i w efekcie zmniejszenie narażenia na leczenie drugiego wyboru.