BMI > 35 jako czynnik ryzyka ciężkiego przebiegu zakażenia toksynotwórczym szczepem Cl. difficile
Autor: Marta Koblańska
Data: 15.12.2016
Źródło: Mulki R i wsp.
BMI powyżej 35 kg/m2 zwiększało niemalże dwukrotnie ryzyko ciężkiej postaci zakażenia toksynotwórczym szczepem Clostridium difficile w porównaniu do chorych z BMI w przedziale 20-35 kg/m2.
Na łamach czasopisma Alimentary Pharmacology and Therapeutics opublikowano wyniki badania, w którym podjęto próbę oceny wpływu stanu odżywienia, mierzonego wskaźnikiem masy ciała (ang. body mass index – BMI), na przebieg zakażenia toksynotwórczym szczepem Clostridium difficile.
Autorzy dokonali analizy danych pacjentów, hospitalizowanych w okresie 2013 – 2015 w Albert Einstein Medical Center w Filadelfii, u których stwierdzono objawowe zakażenie toksynotwórczym szczepem Cl. difficile. Grupę tę podzielono na przypadki pozaszpitalnych i szpitalnych zakażeń, w zależności od czasu, jaki minął od przyjęcia do szpitala do wystąpienia objawów i zdiagnozowania choroby. Kryterium wykluczenia były: współistnienie nieswoistej choroby zapalnej jelit, zakażenie HIV lub AIDS, schyłkowa faza przewlekłych chorób wątroby lub niewydolności nerek, przewlekłe stosowanie leków immunosupresyjnych (> 60 dni), aktywna choroba nowotworowa, nawrotowa postać biegunki spowodowanej zakażenia Cl. difficile.
W ostatecznej analizie uwzględniono 196 chorych, spośród których 112 (57,1%) spełniało kryteria ciężkiej postaci zakażenia (wg American College of Gastroenterology). Wykazano, że BMI powyżej 35 kg/m2 zwiększało niemalże dwukrotnie ryzyko ciężkiej postaci choroby w porównaniu do chorych z BMI w przedziale 20-35 kg/m2. Analizując zebrane dane, dzieląc zakażenia na pozaszpitalne i szpitalne, ryzyko to rosło odpowiednio 1,96-krotnie i 1,48-krotnie w porównaniu do pacjentów z BMI 20-35. Wykazano, że BMI > 35 kg/m2 stanowiło niezależny czynnik ryzyka rozwoju ciężkiej postaci zakażenia toksynotwórczym szczepem Clostridium difficile.
Autorzy dokonali analizy danych pacjentów, hospitalizowanych w okresie 2013 – 2015 w Albert Einstein Medical Center w Filadelfii, u których stwierdzono objawowe zakażenie toksynotwórczym szczepem Cl. difficile. Grupę tę podzielono na przypadki pozaszpitalnych i szpitalnych zakażeń, w zależności od czasu, jaki minął od przyjęcia do szpitala do wystąpienia objawów i zdiagnozowania choroby. Kryterium wykluczenia były: współistnienie nieswoistej choroby zapalnej jelit, zakażenie HIV lub AIDS, schyłkowa faza przewlekłych chorób wątroby lub niewydolności nerek, przewlekłe stosowanie leków immunosupresyjnych (> 60 dni), aktywna choroba nowotworowa, nawrotowa postać biegunki spowodowanej zakażenia Cl. difficile.
W ostatecznej analizie uwzględniono 196 chorych, spośród których 112 (57,1%) spełniało kryteria ciężkiej postaci zakażenia (wg American College of Gastroenterology). Wykazano, że BMI powyżej 35 kg/m2 zwiększało niemalże dwukrotnie ryzyko ciężkiej postaci choroby w porównaniu do chorych z BMI w przedziale 20-35 kg/m2. Analizując zebrane dane, dzieląc zakażenia na pozaszpitalne i szpitalne, ryzyko to rosło odpowiednio 1,96-krotnie i 1,48-krotnie w porównaniu do pacjentów z BMI 20-35. Wykazano, że BMI > 35 kg/m2 stanowiło niezależny czynnik ryzyka rozwoju ciężkiej postaci zakażenia toksynotwórczym szczepem Clostridium difficile.
Przegląd Gastroenterologiczny
