Dr Wojciech Marlicz: Czy jelito „przecieka”?
Autor: Marta Koblańska
Data: 06.03.2017
Źródło: MK
Bariera naczyniowa w jelicie oraz makrofagi są podobne do bariery krew-mózg. Bariera jelitowa pod wpływem toksyn, czy leków (aspiryna) może zwiększać swoją przepuszczalność i stąd toksyny mogą przenikać do krążenia wrotnego i potem ogólnoustrojowego – mówi dr Wojciech Marlicz z PUM w Szczecinie.
- Także niektóre przepisywane leki są stosowane na zasadzie prób i błędów, a mogą być metabolizowane przez mikroflorę jelitową, stąd lepszą klasyfikację do leczenia umożliwiają badania mikrobiomu – mówi dr Wojciech Marlicz.
Na barierę jelitową składa się skomplikowana struktura mikrobioty, komórek nabłonka oraz śródbłonka jelitowego, naczyń układu limfatycznego oraz złącz ścisłych przezbłonowych. Bariera jelitowa w przewodzie pokarmowym reguluje podstawowe procesy fizjologiczne: zapewnia transport niezbędnych dla życia płynów, elektrolitów i substancji odżywczych, zapobiega wchłanianiu substancji toksycznych, patogenów i cząstek potencjalnie immunogennych, wreszcie koordynuje pracę układu immunologicznego, hormonalnego i nerwowego.
Jelitowa bariera naczyniowa pod wpływem stymulacji endotoksyną (LPS) zwiększa swoją przepuszczalność i pozwala na przenikanie nawet dużych substancji, m.in. bakterii, które mogą przedostawać się do krążenia wrotnego, wątroby i krążenia ogólnoustrojowego.
Jakie są markery uszkodzenia bariery? Są związane z bakteriami (np. LPS), SCFA w stolcu, stłuszczeniem wątroby NAFLD, to uszkodzenia nabłonka (citrulina w surowicy, zonulina w stolcu), a także markery zapalenia takie jak kalprotektyna w stolcu, czy inne (sIgA). Wykryć uszkodzenie można przez badania histopatologiczne i histochemiczne oraz badania endoskopowe i kapsułkę endoskopową.
Bariera jelitowa i bariera krew – mózg (oś mózgowo - jelitowa) są modulowane i regulowane przez mikrobiotę jelitową. Przykłady zaburzenia osi można znaleźć w: zespole jelita nadwrażliwego i dyspepsji „czynnościowej”, nieswoistych chorób zapalnych jelit i celiaklii, zespołach metabolicznych, schizofrenii, depresji, autyzmie, udarze mózgu. W IBS, czy zaburzeniach metabolicznych role odgrywa jelito kręte oraz dwunastnica, celiaklia to z kolei przykład rozszczelnienia komórek nabłonka. Zaburzenia bariery jelitowe mają implikacje w hepatologii. Im większa translokacja bakterii z jelita do krążenia wrotnego, tym większe zaburzenia wątrobowe.
Na barierę jelitową składa się skomplikowana struktura mikrobioty, komórek nabłonka oraz śródbłonka jelitowego, naczyń układu limfatycznego oraz złącz ścisłych przezbłonowych. Bariera jelitowa w przewodzie pokarmowym reguluje podstawowe procesy fizjologiczne: zapewnia transport niezbędnych dla życia płynów, elektrolitów i substancji odżywczych, zapobiega wchłanianiu substancji toksycznych, patogenów i cząstek potencjalnie immunogennych, wreszcie koordynuje pracę układu immunologicznego, hormonalnego i nerwowego.
Jelitowa bariera naczyniowa pod wpływem stymulacji endotoksyną (LPS) zwiększa swoją przepuszczalność i pozwala na przenikanie nawet dużych substancji, m.in. bakterii, które mogą przedostawać się do krążenia wrotnego, wątroby i krążenia ogólnoustrojowego.
Jakie są markery uszkodzenia bariery? Są związane z bakteriami (np. LPS), SCFA w stolcu, stłuszczeniem wątroby NAFLD, to uszkodzenia nabłonka (citrulina w surowicy, zonulina w stolcu), a także markery zapalenia takie jak kalprotektyna w stolcu, czy inne (sIgA). Wykryć uszkodzenie można przez badania histopatologiczne i histochemiczne oraz badania endoskopowe i kapsułkę endoskopową.
Bariera jelitowa i bariera krew – mózg (oś mózgowo - jelitowa) są modulowane i regulowane przez mikrobiotę jelitową. Przykłady zaburzenia osi można znaleźć w: zespole jelita nadwrażliwego i dyspepsji „czynnościowej”, nieswoistych chorób zapalnych jelit i celiaklii, zespołach metabolicznych, schizofrenii, depresji, autyzmie, udarze mózgu. W IBS, czy zaburzeniach metabolicznych role odgrywa jelito kręte oraz dwunastnica, celiaklia to z kolei przykład rozszczelnienia komórek nabłonka. Zaburzenia bariery jelitowe mają implikacje w hepatologii. Im większa translokacja bakterii z jelita do krążenia wrotnego, tym większe zaburzenia wątrobowe.