Ikotynib z radioterapią w leczeniu paliatywnym raka przełyku

Wyniki badania klinicznego II fazy wskazują, że połączenie to jest dobrze tolerowane i wydłuża czas przeżycia pacjentów, u których niemożliwa była resekcja guza.

Ikotynib jest nowym lekiem działającym na kinazę tyrozynową związaną z receptorem dla nabłonkowego czynnika wzrostu. Na łamach „JAMA Network Open” ukazały się wyniki badania klinicznego drugiej fazy dotyczące zastosowania ikotynibu oraz radioterapii w leczeniu nieresekowalnego płaskonabłonkowego raka przełyku.

Badanie miało charakter open-label. Do badania zakwalifikowano pacjentów w wieku 70 lat i starszych, u których niemożliwa była resekcja guza ze względu na obciążenie, stopień zaawansowania nowotworu lub odmowę operacji. Uczestnicy byli randomizowani do ikotynibu z radioterapią lub do samej radioterapii. Pierwszorzędowym punktem końcowym był ogólny czas przeżycia.

W sumie czas przeżycia oceniono u 127 pacjentów (mediana wieku 76 lat), większość (60%) stanowili mężczyźni. Mediana czasu przeżycia w grupie interwencyjnej wyniosła 24 miesiące, podczas gdy w grupie kontrolnej 16 (HR = 0,53; 95% CI: 0,33–0,87). Nie zaobserwowano istotnych różnic w zakresie częstości występowania zdarzeń niepożądanych trzeciego lub czwartego stopnia. Pacjenci z nadekspresją receptora dla nabłonkowego czynnika wzrostu mieli istotnie dłuższy czas przeżycia w grupie interwencyjnej.

Dodanie ikotynibu do radioterapii było dobrze tolerowane i wydłużało czas przeżycia u pacjentów z płaskonabłonkowym rakiem przełyku.


Autor notatki: lek. Mikołaj Kamiński