Jak uniknąć nawrotów po chirurgicznym leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna?
Autor: Alicja Kostecka
Data: 11.03.2019
Źródło: AK/https://academic.oup.com/ecco-jcc/advance-article/doi/10.1093/ecco-jcc/jjz047/5365590
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Choroba Leśniowskiego-Crohna, w odróżnieniu od wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, może dotyczyć każdego odcinka cewy pokarmowej, a zmiany zapalne obejmują całą grubość jelita nierzadko powodując powstawanie przetok. Leczenie farmakologiczne nie zawsze doprowadza do pełnej remisji zmian, dlatego niekiedy przeprowadza się odcinkową resekcję jelita.
Leczenie farmakologiczne nie zawsze doprowadza do pełnej remisji zmian, dlatego niekiedy przeprowadza się odcinkową resekcję jelita. Operacja nie gwarantuje ustąpienia zmian - usuwając jedne należy liczyć się z możliwością wystąpienia kolejnych. Naukowcy z University of Chicago zbadali skuteczność małych dawek metronidazolu w zapobieganiu nawrotom.
Przeprowadzono retrospektywne badanie pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy przeszli resekcję jelita krętego z pierwotnym zespoleniem; porównano osoby, które otrzymywały metronidazol w małej dawce (250mg) przez trzy miesiące z pacjentami, którzy nie otrzymali tej terapii. Jako parametr będący wykładnikiem skuteczności postępowania przyjęto liczbę pacjentów z nawrotem endoskopowym w okresie 12 miesięcy od zabiegu.
Zbadano 70 osób, po 35 w każdej z grup, a czynniki ryzyka nawrotu choroby były podobne w obu grupach. Liczba pacjentów z nawrotem endoskopowym w ciągu 12 miesięcy po resekcji jelita krętego była istotnie niższa w grupie badawczej (7 z 35 pacjentów, 20%) w porównaniu z grupą kontrolną (19 z 35 pacjentów; 54,3%, p=0,0058). Ośmioro uczestników (22,9%) z grupy otrzymującej metronidazol doświadczyło działań niepożądanych, a 3 z nich (8,6%) przerwało terapię.
Proste, tanie, powszechnie dostępne i stosunkowo bezpieczne - jeżeli badania na większych grupach pacjentów potwierdzą powyższe informacje być może nowe postępowanie na stałe zagości w zaleceniach terapeutycznych.
Przeprowadzono retrospektywne badanie pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy przeszli resekcję jelita krętego z pierwotnym zespoleniem; porównano osoby, które otrzymywały metronidazol w małej dawce (250mg) przez trzy miesiące z pacjentami, którzy nie otrzymali tej terapii. Jako parametr będący wykładnikiem skuteczności postępowania przyjęto liczbę pacjentów z nawrotem endoskopowym w okresie 12 miesięcy od zabiegu.
Zbadano 70 osób, po 35 w każdej z grup, a czynniki ryzyka nawrotu choroby były podobne w obu grupach. Liczba pacjentów z nawrotem endoskopowym w ciągu 12 miesięcy po resekcji jelita krętego była istotnie niższa w grupie badawczej (7 z 35 pacjentów, 20%) w porównaniu z grupą kontrolną (19 z 35 pacjentów; 54,3%, p=0,0058). Ośmioro uczestników (22,9%) z grupy otrzymującej metronidazol doświadczyło działań niepożądanych, a 3 z nich (8,6%) przerwało terapię.
Proste, tanie, powszechnie dostępne i stosunkowo bezpieczne - jeżeli badania na większych grupach pacjentów potwierdzą powyższe informacje być może nowe postępowanie na stałe zagości w zaleceniach terapeutycznych.