Jakie są kliniczne różnice między mikroskopowym zapaleniem jelita grubego a zaburzeniami czynnościowymi z biegunką?
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 21.07.2014
Źródło: Macaigne G, Lahmek P, Locher C i wsp. Microscopic colitis or functional bowel disease with diarrhea: a French prospective multicenter study. Am J Gastroenterol 2014, Jul 8, epub ahead of print.
Objawy kliniczne mikroskopowego zapalenia jelita grubego oraz zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego przebiegających z biegunką są bardzo zbliżone. W obu przypadkach dominują liczne, luźne wypróżnienia, bez domieszki krwi. W badaniach laboratoryjnych zwykle nie ma istotnych odchyleń. Pojawia się więc uzasadnione z praktycznego punktu widzenia pytanie, czy i jakie są różnice kliniczne między obu grupami chorób. Ma to ważne znaczenie z uwagi na zupełnie inny sposób leczenia obu grup schorzeń.
W jednym z ostatnich wydań American Journal of Gastroenterology ukazała się praca omawiająca powyższy problem. Badanie przeprowadzono we Francji, miało ono charakter wieloośrodkowy. Uczestniczyło w nim 26 ośrodków, a dane gromadzono na przestrzeni lat 2010 – 2012. Do analizy kwalifikowano chorych z co najmniej 3 wypróżnieniami na dobę ze zmianą konsystencji stolca, trwaniem objawów przez co najmniej 4 tygodnie i prawidłowym lub zbliżonym do prawidłowego wynikiem badania kolonoskopowego. U każdego chorego w trakcie kolonoskopii pobierano wycinki z niezmienionej błony śluzowej jelita grubego. Zbierano też dokładny wywiad chorobowy.
Ostatecznie do badania włączono 129 chorych z mikroskopowym zapalenie jelita grubego (87 z limfocytarnym zapaleniem jelita grubego i 42 z kolagenowym zapaleniem jelita grubego), 23 z innymi organicznymi chorobami przewodu pokarmowego oraz 278 z czynnościowymi chorobami przebiegającymi z biegunką.
Analiza statystyczna wykazała, że niezależnymi czynnikami ryzyka mikroskopowego zapalenia jelita grubego były wiek > 50 roku życia, obecność wypróżnień w nocy, spadek masy ciała, czas trwania biegunki poniżej 12 miesięcy, niedawne rozpoczęcie przyjmowania nowych leków oraz współistnienie innych schorzeń autoimmunologicznych. Jak podkreślają autorzy, zwłaszcza więc u chorych spełniających wskazane w badaniu kryteria, konieczne jest wykonanie kolonoskopii z pobraniem wycinków z jelita grubego.
Ostatecznie do badania włączono 129 chorych z mikroskopowym zapalenie jelita grubego (87 z limfocytarnym zapaleniem jelita grubego i 42 z kolagenowym zapaleniem jelita grubego), 23 z innymi organicznymi chorobami przewodu pokarmowego oraz 278 z czynnościowymi chorobami przebiegającymi z biegunką.
Analiza statystyczna wykazała, że niezależnymi czynnikami ryzyka mikroskopowego zapalenia jelita grubego były wiek > 50 roku życia, obecność wypróżnień w nocy, spadek masy ciała, czas trwania biegunki poniżej 12 miesięcy, niedawne rozpoczęcie przyjmowania nowych leków oraz współistnienie innych schorzeń autoimmunologicznych. Jak podkreślają autorzy, zwłaszcza więc u chorych spełniających wskazane w badaniu kryteria, konieczne jest wykonanie kolonoskopii z pobraniem wycinków z jelita grubego.