Korzyści z zastosowania infliksimabu u dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna
NEW YORK (Reuters Health) - zgodnie z wynikami randomizowanego, kontrolowanego badania z Holandii, dzieci i młodzież z nowo zdiagnozowaną umiarkowaną do ciężkiej chorobą Leśniowskiego-Crohna odnoszą korzyści z wczesnej terapii pierwszego rzutu infliksymabem.
Wykazano, że u osób dorosłych z chorobą Leśniowskiego-Crohna wczesna terapia infliksymabem zmienia naturalny przebieg choroby, powodując mniej powikłań, jak zauważają naukowcy na łamach Gut. Zwracają uwagę, że w pediatrycznej chorobie Crohna infliksymab jest zwykle zarezerwowany dla choroby opornej na kortykosteroidy i leczenie immunomodulujące, pomimo znanego negatywnego wpływu kortykosteroidów na wzrost i rozwój dzieci i młodzieży. Badanie wskazuje, że infliksymab pierwszego rzutu (FL-IFX) działał lepiej niż konwencjonalne leczenie w osiągnięciu krótkoterminowej remisji klinicznej i endoskopowej.
Badacze włączyli 100 nieleczonych dzieci z nową diagnozą choroby Leśniowskiego - Crohna. Połowa otrzymała FL-IFX składającą się z pięciu wlewów po 5 mg/kg w tygodniu zerowym, drugim, szóstym, 14 i 22, a połowa otrzymała konwencjonalne leczenie polegające na wyłącznym żywieniu dojelitowym lub doustnym prednizolonie (1 mg/kg, maksymalnie 40 mg). W 10. tygodniu więcej dzieci w grupie FL-IFX niż w grupie konwencjonalnej osiągnęło remisję kliniczną (59% vs 34%, P = 0,021) i endoskopową (59% vs 17%, P = 0,001). W 52. tygodniu odsetek pacjentów z remisją kliniczną nie różnił się istotnie (p = 0,421). Jednak 19 z 46 (41%) dzieci w grupie FL-IFX było w remisji klinicznej po monoterapii azatiopryną bez konieczności stosowania kortykosteroidów lub innych leków biologicznych, w porównaniu z zaledwie 7 z 48 (15%) w grupie konwencjonalnej (p = 0,004) .
Badacze włączyli 100 nieleczonych dzieci z nową diagnozą choroby Leśniowskiego - Crohna. Połowa otrzymała FL-IFX składającą się z pięciu wlewów po 5 mg/kg w tygodniu zerowym, drugim, szóstym, 14 i 22, a połowa otrzymała konwencjonalne leczenie polegające na wyłącznym żywieniu dojelitowym lub doustnym prednizolonie (1 mg/kg, maksymalnie 40 mg). W 10. tygodniu więcej dzieci w grupie FL-IFX niż w grupie konwencjonalnej osiągnęło remisję kliniczną (59% vs 34%, P = 0,021) i endoskopową (59% vs 17%, P = 0,001). W 52. tygodniu odsetek pacjentów z remisją kliniczną nie różnił się istotnie (p = 0,421). Jednak 19 z 46 (41%) dzieci w grupie FL-IFX było w remisji klinicznej po monoterapii azatiopryną bez konieczności stosowania kortykosteroidów lub innych leków biologicznych, w porównaniu z zaledwie 7 z 48 (15%) w grupie konwencjonalnej (p = 0,004) .