Makrofagi leczące zapalenie jelit są obiecującym celem terapii IBD
| Tagi: | IBD, zapalenie jelit, badania, błony śluzowe |
Według badaczy z Seoul National University Medical College, dysfunkcjonalne ustąpienie zapalenia jelit i zmienione gojenie się błony śluzowej to podstawowe cechy patogenezy nieswoistego zapalenia jelit. Podgrupa makrofagów PTGER4 + (EP4 +) jest głównym czynnikiem napędzającym regenerację oraz potencjalnym celem terapii nieswoistego zapalenia jelit (IBD).
Badacze opisali podgrupę makrofagów jelitowych wykazujących ekspresję EP4 o właściwościach gojenia błon śluzowych zarówno u ludzi, jak i u myszy.
Po wykonaniu doświadczenia na myszach z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, naukowcy stwierdzili, iż poziom makrofagów wrażliwych na prostaglandynę był niższy niż u zdrowych myszy. W momencie wykorzystania liposomów do podniesienia poziomu PGE2, kilka wrażliwych makrofagów zareagowało, uwalniając substancję stymulującą regenerację tkanek.
Okazało się, że substancja ta jest ligandem 1 chemokiny (motyw C-X-C) (CXCL1), która napędza różnicowanie i proliferację komórek nabłonka z regenerujących się krypt po ostrym epizodzie IBD.
Okazało się, że makrofagi jelitowe EP4 + są niezbędne do wspierania niszy jelitowych komórek macierzystych oraz do regeneracji uszkodzonego nabłonka.
W celu potwierdzenia zdobytych informacji, naukowcy wykonali szereg badań, które ujawniły, że:
- EP4 ulega ekspresji na dojrzałych makrofagach jelitowych i jest współlokalizowana z (makrofagowym receptorem mannozy) CD206 podczas homeostazy jelitowej. EP4 jest zmniejszona w zapalonej błonie śluzowej u myszy i ludzi.
- Makrofagi EP4 + pochodzące z monocytów przyczyniają się do ustąpienia zapalenia jelita grubego wywołanego DSS.
- Podczas zapalenia jelita grubego DSS, niższe poziomy tych makrofagów upośledzają zarówno odbudowę krypty jelitowej, jak i proliferację komórek nabłonka.
- Fenotyp gojenia się ran makrofagów zależy od ekspresji EP4.
- CXCL1 pochodzący z makrofagów EP4 + indukuje proliferację i pączkowanie komórek nabłonka w organoidach jelitowych.
- CXCL1 jest wytwarzany w makrofagach przez szlak sygnałowy PGE2 / EP4 / MAPK.
- Aktywacja terapeutycznych makrofagów-MAPK poprzez liposomy ratuje regenerację jelit u myszy z warunkowym knock-outem EP4.
Po wykonaniu badań, naukowcy stwierdzili, że liposomy mają minimalną toksyczność, ponieważ zasadniczo składają się z fosfolipidów. Terapeutyczna aktywacja makrofagów-MAPK do CXCL1 poprzez liposomy o kontrolowanej wielkości może uratować regenerację bariery nabłonkowej jelit u pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit.
Większość obecnych terapii IBD obejmuje leczenie nadaktywnej odpowiedzi immunologicznej, która uszkadza tkanki. Jednak autorzy zidentyfikowali sposób na stymulowanie określonej części układu odpornościowego, która pomaga w gojeniu się błon śluzowych, co przedstawiłoby całkowicie nowy mechanizm leczenia nieswoistego zapalenia jelit i przyspieszenia powrotu do zdrowia.
Po wykonaniu doświadczenia na myszach z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, naukowcy stwierdzili, iż poziom makrofagów wrażliwych na prostaglandynę był niższy niż u zdrowych myszy. W momencie wykorzystania liposomów do podniesienia poziomu PGE2, kilka wrażliwych makrofagów zareagowało, uwalniając substancję stymulującą regenerację tkanek.
Okazało się, że substancja ta jest ligandem 1 chemokiny (motyw C-X-C) (CXCL1), która napędza różnicowanie i proliferację komórek nabłonka z regenerujących się krypt po ostrym epizodzie IBD.
Okazało się, że makrofagi jelitowe EP4 + są niezbędne do wspierania niszy jelitowych komórek macierzystych oraz do regeneracji uszkodzonego nabłonka.
W celu potwierdzenia zdobytych informacji, naukowcy wykonali szereg badań, które ujawniły, że:
- EP4 ulega ekspresji na dojrzałych makrofagach jelitowych i jest współlokalizowana z (makrofagowym receptorem mannozy) CD206 podczas homeostazy jelitowej. EP4 jest zmniejszona w zapalonej błonie śluzowej u myszy i ludzi.
- Makrofagi EP4 + pochodzące z monocytów przyczyniają się do ustąpienia zapalenia jelita grubego wywołanego DSS.
- Podczas zapalenia jelita grubego DSS, niższe poziomy tych makrofagów upośledzają zarówno odbudowę krypty jelitowej, jak i proliferację komórek nabłonka.
- Fenotyp gojenia się ran makrofagów zależy od ekspresji EP4.
- CXCL1 pochodzący z makrofagów EP4 + indukuje proliferację i pączkowanie komórek nabłonka w organoidach jelitowych.
- CXCL1 jest wytwarzany w makrofagach przez szlak sygnałowy PGE2 / EP4 / MAPK.
- Aktywacja terapeutycznych makrofagów-MAPK poprzez liposomy ratuje regenerację jelit u myszy z warunkowym knock-outem EP4.
Po wykonaniu badań, naukowcy stwierdzili, że liposomy mają minimalną toksyczność, ponieważ zasadniczo składają się z fosfolipidów. Terapeutyczna aktywacja makrofagów-MAPK do CXCL1 poprzez liposomy o kontrolowanej wielkości może uratować regenerację bariery nabłonkowej jelit u pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit.
Większość obecnych terapii IBD obejmuje leczenie nadaktywnej odpowiedzi immunologicznej, która uszkadza tkanki. Jednak autorzy zidentyfikowali sposób na stymulowanie określonej części układu odpornościowego, która pomaga w gojeniu się błon śluzowych, co przedstawiłoby całkowicie nowy mechanizm leczenia nieswoistego zapalenia jelit i przyspieszenia powrotu do zdrowia.
Przegląd Gastroenterologiczny
