Nadciśnienie wrotne u chorych z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 24.09.2012
Źródło: Mendes FD, Suzuki A, Anderson SO i wsp. Prevalence and indicators of portal hypertension in patients with nonalcoholic fatty liver disease. Clin Gastroenterol Hepatol 2012; 10: 1028-1033
Niewiele wiadomo na temat częstości występowania nadciśnienia wrotnego u chorych z niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby (ang. nonalcoholic fatty liver disease – NAFLD). Nie dysponujemy także wieloma danymi na temat ewentualnych czynników predykcyjnych występowania tego powikłania w tej grupie pacjentów.
W ostatnim wydaniu Clinical Gastroenterology and Hepatology ukazała się praca przybliżająca omawianą problematykę. Autorzy dokonali analizy częstości występowania takich wykładników nadciśnienia wrotnego/objawów towarzyszących nadciśnieniu wrotnemu, jak obecność żylaków przełyku, splenomegalii, encefalopatii wątrobowej, wodobrzusza u 354 chorych z rozpoznaną NAFLD.
W badanej grupie u 100 osób stwierdzono wykładniki nadciśnienia wrotnego (28,2%), z czego u 88 (88%) wykazano marskość wątroby. Stopień zaawansowania marskości wątroby korelował z obecnością czynników świadczących o nadciśnieniu wrotnym. Spośród chorych, u których stopień włóknienia wątroby określono jako łagodny lub umiarkowany (n=204), u 12 stwierdzono cechy nadciśnienia wrotnego (6%). W tej grupie szczególnie zaawansowane były zmiany o charakterze stłuszczenia narządu (w badaniu histologicznym). Niezależnymi czynnikami ryzyka związanymi z obecnością nadciśnienia wrotnego u chorych z NAFLD były małopłytkowość, hiperbilirubinemia, marskość wątroby w przebiegu choroby oraz otyłość. Żylaki przełyku stwierdzono u 57 chorych, spośród 128 poddanych skriningowi endoskopowemu (44,5%) i obserwowano je istotnie częściej u chorych z małopłytkowością, cukrzycą typu 2 i splenomegalią.
W podsumowaniu autorzy konkludują, że u około co czwartego chorego z NAFLD w momencie diagnozy stwierdza się obecność nadciśnienia wrotnego, z czego u większości z tych chorych doszło już do rozwoju marskości wątroby. Nadciśnienie wrotne może dotyczyć także niewielkiej grupy chorych bez marskości, ale z zaawansowanym stłuszczeniem wątroby. Chorzy z klinicznymi i laboratoryjnymi wykładnikami zaawansowanej choroby wątroby, chorzy z cechami klinicznymi typowymi dla zjawiska insulinooporności powinni być w głównej mierze poddani skriningowi w kierunku obecności żylaków przełyku.
W badanej grupie u 100 osób stwierdzono wykładniki nadciśnienia wrotnego (28,2%), z czego u 88 (88%) wykazano marskość wątroby. Stopień zaawansowania marskości wątroby korelował z obecnością czynników świadczących o nadciśnieniu wrotnym. Spośród chorych, u których stopień włóknienia wątroby określono jako łagodny lub umiarkowany (n=204), u 12 stwierdzono cechy nadciśnienia wrotnego (6%). W tej grupie szczególnie zaawansowane były zmiany o charakterze stłuszczenia narządu (w badaniu histologicznym). Niezależnymi czynnikami ryzyka związanymi z obecnością nadciśnienia wrotnego u chorych z NAFLD były małopłytkowość, hiperbilirubinemia, marskość wątroby w przebiegu choroby oraz otyłość. Żylaki przełyku stwierdzono u 57 chorych, spośród 128 poddanych skriningowi endoskopowemu (44,5%) i obserwowano je istotnie częściej u chorych z małopłytkowością, cukrzycą typu 2 i splenomegalią.
W podsumowaniu autorzy konkludują, że u około co czwartego chorego z NAFLD w momencie diagnozy stwierdza się obecność nadciśnienia wrotnego, z czego u większości z tych chorych doszło już do rozwoju marskości wątroby. Nadciśnienie wrotne może dotyczyć także niewielkiej grupy chorych bez marskości, ale z zaawansowanym stłuszczeniem wątroby. Chorzy z klinicznymi i laboratoryjnymi wykładnikami zaawansowanej choroby wątroby, chorzy z cechami klinicznymi typowymi dla zjawiska insulinooporności powinni być w głównej mierze poddani skriningowi w kierunku obecności żylaków przełyku.
Przegląd Gastroenterologiczny
