Nieselektywne β-blokery przedłużają życie pacjentom z wodobrzuszem oczekującym na przeszczep wątroby
Autor: Andrzej Kordas
Data: 10.07.2015
Źródło: Non-selective β-blockers are associated with improved survival in patients with ascites listed for liver transplantation; Joanna A Leithead, Neil Rajoriya, Nadeem Tehami, James Hodson, Bridget K Gunson, Dhiraj Tripathi, James W Ferguson; Gut 2015;64:7 111
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Niektóre z dotychczasowych badań pokazują, iż stosowanie nieselektywnych β-blokerów u pacjentów z marskością wątroby oraz opornym wodobrzuszem zwiększa śmiertelność w tej grupie pacjentów. Jednakże równocześnie istnieją doniesienia mówiące, że stosowanie nieselektywnych β-blokerów w wymienionych wskazaniach wiąże się z redukcją translokacji bakterii.
Dr Joanna Agnes Leithead i wsp. zaprojektowali badanie, którego celem była ocena wpływu stosowania nieselektywnych β-blokerów na przeżycie pacjentów oczekujących na przeszczep wątroby z końcowym stadium zaawansowania niewydolności wątroby oraz wodobrzuszem.
Retrospektywnym badaniem objęto grupę 322 pacjentów, których dane dotyczyły lat 2007 – 2011. W tej grupie 159 osób stosowało leki z grupy nieselektywnych β-blokerów, natomiast 163 pacjentów leków tych nie stosowało. Obie grupy porównano pod kątem punktacji uzyskanej w skali MELD (ang. Model of End-Stage Liver Disease; p=0.168), częstości występowania raka wątrobowokomórkowego (p=0.193), oraz częstości występowania opornego na leczenie wodobrzusza (35.2% vs. 37.4%, p=0.681). Mediana czasu obserwacji pacjentów wyniosła 72 dni. W tym czasie 82 pacjentów zmarło, u 221 przeprowadzono zabieg przeszczepienia wątroby, natomiast 19 skreślono z listy pacjentów oczekujących na przeszczep. Mediana czasu do zgonu wyniosła 150 dni wśród pacjentów leczonych za pomocą nieselektywnych β-blokerów oraz 54 dni w przypadku chorych, którzy tych leków nie otrzymywali. Na podstawie przeprowadzonej analizy statystycznej wykazano, iż pacjenci leczeni za pomocą nieselektywnych β-blokerów mają znamiennie mniejsze ryzyko zgonu, w porównaniu z chorymi, u których leków tych nie stosowano (HR 0.55; 95% CI 0.32 - 0.95, p=0.032). Również w podgrupie pacjentów z opornym wodobrzuszem (n=117) wykazano, iż stosowanie leków z tej grupy wiąże się ze znamiennie mniejszym ryzykiem zgonu (aHR 0.35; 95% CI 0.14 - 0.86, p=0.022).
Reasumując, wykazano iż stosowanie nieselektywnych β-blokerów u pacjentów z wodobrzuszem oczekujących na przeszczep wątroby nie tylko nie jest szkodliwe, ale wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu.
Retrospektywnym badaniem objęto grupę 322 pacjentów, których dane dotyczyły lat 2007 – 2011. W tej grupie 159 osób stosowało leki z grupy nieselektywnych β-blokerów, natomiast 163 pacjentów leków tych nie stosowało. Obie grupy porównano pod kątem punktacji uzyskanej w skali MELD (ang. Model of End-Stage Liver Disease; p=0.168), częstości występowania raka wątrobowokomórkowego (p=0.193), oraz częstości występowania opornego na leczenie wodobrzusza (35.2% vs. 37.4%, p=0.681). Mediana czasu obserwacji pacjentów wyniosła 72 dni. W tym czasie 82 pacjentów zmarło, u 221 przeprowadzono zabieg przeszczepienia wątroby, natomiast 19 skreślono z listy pacjentów oczekujących na przeszczep. Mediana czasu do zgonu wyniosła 150 dni wśród pacjentów leczonych za pomocą nieselektywnych β-blokerów oraz 54 dni w przypadku chorych, którzy tych leków nie otrzymywali. Na podstawie przeprowadzonej analizy statystycznej wykazano, iż pacjenci leczeni za pomocą nieselektywnych β-blokerów mają znamiennie mniejsze ryzyko zgonu, w porównaniu z chorymi, u których leków tych nie stosowano (HR 0.55; 95% CI 0.32 - 0.95, p=0.032). Również w podgrupie pacjentów z opornym wodobrzuszem (n=117) wykazano, iż stosowanie leków z tej grupy wiąże się ze znamiennie mniejszym ryzykiem zgonu (aHR 0.35; 95% CI 0.14 - 0.86, p=0.022).
Reasumując, wykazano iż stosowanie nieselektywnych β-blokerów u pacjentów z wodobrzuszem oczekujących na przeszczep wątroby nie tylko nie jest szkodliwe, ale wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu.