123RF
Nowy lek w indukcji remisji WZJG
| Tagi: | WZJG, mesalazyna, karotegrast metylowy |
W lekkich i umiarkowanych zaostrzeniach wrzodziejącego zapalenia jelita grubego stosuje się m.in. mesalazynę. Dla pacjentów ze słabą odpowiedzią na lek pojawiła się nowa opcja leczenia, którą przedstawili japońscy naukowcy na łamach prestiżowego „The Lancet Gastroenterology and Hepatology”.
Wieloośrodkowy zespół badaczy aż z 82 szpitali i klinik w Japonii przeprowadził podwójnie zaślepione, randomizowane badanie na 203 pacjentach z umiarkowaną postacią WZJG. Chorych z punktacją Mayo Clinic 6–10, podpunktem endoskopowym wynoszącym 2 lub więcej, podpunktem krwawienia z odbytu 1 lub więcej oraz niewystarczającą odpowiedzią lub nietolerancją na mesalazynę przydzielono w stosunku 1:1 do otrzymywania antagonisty alfa4-integryny – karotegrastu metylowego – w dawce 960 mg trzy razy dziennie przez 8 tygodni (kontynuowano do 24 tygodni, jeśli nie osiągnięto remisji endoskopowej albo nie ustało krwawienie z odbytu) lub do placebo.
Odpowiedź kliniczną zdefiniowano jako zmniejszenie wyniku w skali Mayo Clinic o 30 proc. lub więcej i 3 lub więcej, zmniejszenie krwawienia z odbytnicy o 1 lub więcej oraz o 1 lub mniej w podskali endoskopowej w 8. tygodniu leczenia.
Wyniki okazały się bardzo pomyślne.
U 45 proc. pacjentów w grupie badawczej i 21 proc. w grupie kontrolnej wykazano odpowiedź kliniczną przy osiągnięciu istotności statystycznej. Podczas 8-tygodniowego i dodatkowego (u wspomnianej podgrupy pacjentów) 16-tygodniowego przedłużonego okresu leczenia zdarzenia niepożądane wystąpiły u odpowiednio 39 proc. i 38 proc. chorych. Nie wykazano zatem różnicy w częstości występowania zdarzeń niepożądanych między grupami; co ważne, brak różnicy dotyczył także pacjentów leczonych przez 24 tygodnie. Większość zdarzeń niepożądanych miała nasilenie łagodne do umiarkowanego, nie odnotowano żadnych zgonów.
Randomizowane, podwójnie zaślepione badanie, niemała populacja, skuteczność i bezpieczeństwo – te zalety z pewnością przemawiają za tym, że lek może być wkrótce powszechnie stosowany.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
Odpowiedź kliniczną zdefiniowano jako zmniejszenie wyniku w skali Mayo Clinic o 30 proc. lub więcej i 3 lub więcej, zmniejszenie krwawienia z odbytnicy o 1 lub więcej oraz o 1 lub mniej w podskali endoskopowej w 8. tygodniu leczenia.
Wyniki okazały się bardzo pomyślne.
U 45 proc. pacjentów w grupie badawczej i 21 proc. w grupie kontrolnej wykazano odpowiedź kliniczną przy osiągnięciu istotności statystycznej. Podczas 8-tygodniowego i dodatkowego (u wspomnianej podgrupy pacjentów) 16-tygodniowego przedłużonego okresu leczenia zdarzenia niepożądane wystąpiły u odpowiednio 39 proc. i 38 proc. chorych. Nie wykazano zatem różnicy w częstości występowania zdarzeń niepożądanych między grupami; co ważne, brak różnicy dotyczył także pacjentów leczonych przez 24 tygodnie. Większość zdarzeń niepożądanych miała nasilenie łagodne do umiarkowanego, nie odnotowano żadnych zgonów.
Randomizowane, podwójnie zaślepione badanie, niemała populacja, skuteczność i bezpieczeństwo – te zalety z pewnością przemawiają za tym, że lek może być wkrótce powszechnie stosowany.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
Przegląd Gastroenterologiczny
