Opis przypadku: owsica imitująca chorobę Leśniowskiego – Crohna
Autor: Andrzej Kordas
Data: 30.10.2015
Źródło: Pin Worms Presenting as Suspected Crohn’s Disease; Farah Al-Saffar et al.; Am J Case Rep 2015; 16:737-739; DOI: 10.12659/AJCR.895566
24-letnia pacjentka została przyjęta do szpitala celem diagnostyki, z powodu występujących w czasie ostatnich 10 dni nawracających bólów brzucha, wzdęć, nudności bez wymiotów, gorączki oraz biegunki.
W wywiadzie pacjentka podawała występowanie młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, przewlekłego zapalenia osierdzia oraz nadciśnienia płucnego. Przebyła ponadto cholecystektomię. W przeszłości - z racji występowania podobnym objawów - zalecono pacjentce wykonanie tomografii komputerowej jamy brzusznej. W oparciu o wynik badania rozpoznano chorobę Leśniowskiego – Crohna. Pacjentka nie miała wówczas wykonywanej kolonoskopii.
Celem wyjaśnienia utrzymujących się od 10 dni objawów zalecono wykonanie badań dodatkowych. W wykonanym badaniu tomografii komputerowej jamy brzusznej stwierdzono pogrubienie ściany końcowego odcinka jelita cienkiego oraz obecność objawu tarczy (ang. fat halo sign), które należą do objawów niespecyficznych, aczkolwiek mogących sugerować obecność przewlekłych schorzeń zapalnych jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub choroba Leśniowskiego – Crohna.
Podczas kolonoskopii uwidoczniono obecność pasożytów w okrężnicy poprzecznej, wstępującej oraz w kątnicy. W zaaspirowanym w czasie kolonoskopii płynie stwierdzono obecność owsika ludzkiego (Enterobius vermicularis), podczas gdy materiał biopsyjny nie wykazał obecności zmian typowych dla przewlekłych zapalnych chorób jelit.
W przeprowadzonym następnie wywiadzie ukierunkowanym na czynniki ryzyka, pacjentka opisywała, że mieszka na terenie zalesionym, w którym często występują deszcze, a teren wokół jej domu jest w dużej mierze błotnisty. Ponadto okazało się, iż wraz z członkami rodziny nierzadko spożywają okoliczną wodę gruntową. Powyższe okoliczności (zainfekowana woda pitna) uznano za prawdopodobną fekalno – oralną drogę zarażenia pasożytami.
Chora otrzymała jedną dawkę albendazolu, po której dolegliwości bólowe zmniejszyły się. Pacjentka została wypisana z zaleceniem stosowania albendazolu przez najbliższe dwa tygodnie oraz poinformowana o konieczności przeprowadzenia diagnostyki i leczenia wśród członków rodziny.
Celem wyjaśnienia utrzymujących się od 10 dni objawów zalecono wykonanie badań dodatkowych. W wykonanym badaniu tomografii komputerowej jamy brzusznej stwierdzono pogrubienie ściany końcowego odcinka jelita cienkiego oraz obecność objawu tarczy (ang. fat halo sign), które należą do objawów niespecyficznych, aczkolwiek mogących sugerować obecność przewlekłych schorzeń zapalnych jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub choroba Leśniowskiego – Crohna.
Podczas kolonoskopii uwidoczniono obecność pasożytów w okrężnicy poprzecznej, wstępującej oraz w kątnicy. W zaaspirowanym w czasie kolonoskopii płynie stwierdzono obecność owsika ludzkiego (Enterobius vermicularis), podczas gdy materiał biopsyjny nie wykazał obecności zmian typowych dla przewlekłych zapalnych chorób jelit.
W przeprowadzonym następnie wywiadzie ukierunkowanym na czynniki ryzyka, pacjentka opisywała, że mieszka na terenie zalesionym, w którym często występują deszcze, a teren wokół jej domu jest w dużej mierze błotnisty. Ponadto okazało się, iż wraz z członkami rodziny nierzadko spożywają okoliczną wodę gruntową. Powyższe okoliczności (zainfekowana woda pitna) uznano za prawdopodobną fekalno – oralną drogę zarażenia pasożytami.
Chora otrzymała jedną dawkę albendazolu, po której dolegliwości bólowe zmniejszyły się. Pacjentka została wypisana z zaleceniem stosowania albendazolu przez najbliższe dwa tygodnie oraz poinformowana o konieczności przeprowadzenia diagnostyki i leczenia wśród członków rodziny.
Przegląd Gastroenterologiczny
