123RF
Pacjenci z wyleczonym wirusowym zapaleniem wątroby typu C a ryzyko nowotworu
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 28.09.2022
Źródło: Kramer JR.; Cao Y; Li L; Smith D; Chhatwal J; El-Serag H; Kanwal, F Longitudinal associations of risk factors and hepatocellular cancer in patients with cured hepatitis C virus infection The American Journal of Gastroenterology: August 23, 2022 - Volume - Issue - 10.14309/ajg.0000000000001968 doi: 10.14309/ajg.0000000000001968
U pacjentów z początkami marskości wątroby, z późniejszym wyleczonym wirusowym zapaleniem wątroby typu C istnieje wysokie ryzyko nowotworu wątrobowokomórkowego – wynika z badań amerykańskich.
U osób z wyleczonym wirusowym zapaleniem wątroby typu C bez marskości cukrzyca i nadciśnienie również są czynnikami ryzyka nowotworu wątrobowokomórkowego.
Jak powiedziała „Medscape Medical News” dr Jennifer Kramer z Baylor College of Medicine, pierwsza autorka publikacji badań, istnieje „potrzeba monitorowania pacjentów z wyleczonym wirusem zapalenia wątroby typu C i wcześniej istniejącą marskością wątroby w celu zbadania zmian w ich krwiobiegu, które mogą oznaczać zwiększone ryzyko zachorowania na raka wątroby”.
– Ponadto pacjenci z wyleczoną infekcją wirusem zapalenia wątroby typu C, bez marskości wątroby, ale z towarzyszącą cukrzycą i nadciśnieniem, muszą być dalej obserwowani przez swojego lekarza z powodu możliwości rozwoju raka wątrobowokomórkowego – dodała.
Zespół Kramer przeprowadził retrospektywne badanie kohortowe 92 567 pacjentów z zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C, którzy osiągnęli trwałą odpowiedź na bezpośrednio działające leki przeciwwirusowe. Sprawdzili też dane pacjentów, którzy odwiedzili jeden ze 130 szpitali Veterans Administration w latach 2014–2018 i byli obserwowani do 2021 roku.
Zespół badawczy przeanalizował powiązania między czynnikami demograficznymi, klinicznymi i behawioralnymi a ryzykiem nowotworu wątroby, mierząc poziomy przeciwciał na początku uzyskania odpowiedzi immunologicznej oraz po 12 i 24 miesiącach od jej utrwalenia.
Wśród 92 567 pacjentów około 27 proc. miało rozpoznaną marskość wątroby przed zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C; 5,5 proc. miało wartość Fibrosis-4 (FIB-4) większą niż 3,25. Ponadto 36,7 proc. chorowało na cukrzycę, 83,1 proc. na nadciśnienie, 51,2 proc. miało dyslipidemię, a 14,1 proc. aktywnie nadużywało alkoholu. Średnia wieku wynosiła 61 lat, 96 proc. stanowili mężczyźni. Ogółem w ciągu średnio 2,5 roku obserwacji rozpoznano 3247 przypadków nowotworu wątrobowokomórkowego. Wśród nich 2404 przypadki (74 proc.) rozpoznano u pacjentów z marskością wątroby stwierdzoną na początku badania. Spośród 29 398 pacjentów z marskością skumulowana częstość występowania nowotworu wątrobowokomórkowego wynosiła 2,0 proc. po roku, 3,8 proc. po 2 latach i 5,4 proc. po 3 latach.
Ryzyko było znacznie niższe u 63 169 pacjentów bez marskości, z których u 843 zdiagnozowano nowotwór wątrobowokomórkowy. Ryzyko wyniosło 0,2 proc. po roku, 0,5 proc. po 2 latach i 0,8 proc. po 3 latach. U pacjentów z marskością ryzyko nowotworu wątroby było wyższe u mężczyzn, palaczy, osób z wirusowym zapaleniem wątroby typu C o genotypie 3 oraz osób z 5 lub więcej latami od rozpoznania marskości.
Opracowanie: Marek Meissner
Jak powiedziała „Medscape Medical News” dr Jennifer Kramer z Baylor College of Medicine, pierwsza autorka publikacji badań, istnieje „potrzeba monitorowania pacjentów z wyleczonym wirusem zapalenia wątroby typu C i wcześniej istniejącą marskością wątroby w celu zbadania zmian w ich krwiobiegu, które mogą oznaczać zwiększone ryzyko zachorowania na raka wątroby”.
– Ponadto pacjenci z wyleczoną infekcją wirusem zapalenia wątroby typu C, bez marskości wątroby, ale z towarzyszącą cukrzycą i nadciśnieniem, muszą być dalej obserwowani przez swojego lekarza z powodu możliwości rozwoju raka wątrobowokomórkowego – dodała.
Zespół Kramer przeprowadził retrospektywne badanie kohortowe 92 567 pacjentów z zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C, którzy osiągnęli trwałą odpowiedź na bezpośrednio działające leki przeciwwirusowe. Sprawdzili też dane pacjentów, którzy odwiedzili jeden ze 130 szpitali Veterans Administration w latach 2014–2018 i byli obserwowani do 2021 roku.
Zespół badawczy przeanalizował powiązania między czynnikami demograficznymi, klinicznymi i behawioralnymi a ryzykiem nowotworu wątroby, mierząc poziomy przeciwciał na początku uzyskania odpowiedzi immunologicznej oraz po 12 i 24 miesiącach od jej utrwalenia.
Wśród 92 567 pacjentów około 27 proc. miało rozpoznaną marskość wątroby przed zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C; 5,5 proc. miało wartość Fibrosis-4 (FIB-4) większą niż 3,25. Ponadto 36,7 proc. chorowało na cukrzycę, 83,1 proc. na nadciśnienie, 51,2 proc. miało dyslipidemię, a 14,1 proc. aktywnie nadużywało alkoholu. Średnia wieku wynosiła 61 lat, 96 proc. stanowili mężczyźni. Ogółem w ciągu średnio 2,5 roku obserwacji rozpoznano 3247 przypadków nowotworu wątrobowokomórkowego. Wśród nich 2404 przypadki (74 proc.) rozpoznano u pacjentów z marskością wątroby stwierdzoną na początku badania. Spośród 29 398 pacjentów z marskością skumulowana częstość występowania nowotworu wątrobowokomórkowego wynosiła 2,0 proc. po roku, 3,8 proc. po 2 latach i 5,4 proc. po 3 latach.
Ryzyko było znacznie niższe u 63 169 pacjentów bez marskości, z których u 843 zdiagnozowano nowotwór wątrobowokomórkowy. Ryzyko wyniosło 0,2 proc. po roku, 0,5 proc. po 2 latach i 0,8 proc. po 3 latach. U pacjentów z marskością ryzyko nowotworu wątroby było wyższe u mężczyzn, palaczy, osób z wirusowym zapaleniem wątroby typu C o genotypie 3 oraz osób z 5 lub więcej latami od rozpoznania marskości.
Opracowanie: Marek Meissner
Przegląd Gastroenterologiczny
