Polipowatość hiperplastyczna żołądka
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 03.01.2012
Źródło: Raftopoulos SC, Efthymiou M, Streutker CJ i wsp. Atypical hyperplastic gastrin polyposis: a case report and brief review of the literature. J Gastroenterol Hepatol 2011; 26: 1693
W jednym z ostatnich wydań Journal of Gastroenterology nad Hepatology ukazał się artykuł prezentujący przypadek pacjentki z bardzo licznymi polipami hiperplastycznymi żołądka. Zazwyczaj polipy tego typu pojawiają się jako pojedyncze znaleziska. Rzadko natomiast spotyka się polipowatość żołądka z obecnością kilkudziesięciu/kilkuset polipów hiperplastycznych.
Choroba ta została zdefiniowana przez Nivę i wsp. Uważa się, że stwierdzenie obecności co najmniej 50 polipów hiperplastycznych upoważnia do postawienia takiego rozpoznania. Jak dotąd nie zidentyfikowano jednoznacznie tła genetycznego tej patologii, niemniej jednak w ostatnich doniesieniach opisuje się 2 rodziny z polipowatością hiperplastyczną żołądka, u których zidentyfikowano defekt genetyczny dziedziczący się autosomalnie dominująco.
Opisany przez autorów doniesienia przypadek dotyczył 49-letniej chorej, która zgłosiła się do lekarza z powodu anemii z niedoboru żelaza. W wykonanej w ramach diagnostyki różnicowej gastroskopii stwierdzono obecność bardzo licznych polipów żołądka w obrębie wpustu, trzonu i antrum. W dwunastnicy nie stwierdzono żadnej patologii. Badanie uzupełniono o ocenę endosonograficzną. Większe polipy usunięto w trakcie endoskopii. W ocenie histologicznej wykazano obecność polipów hiperplastycznych z obecnością ogniskowo dysplazji małego stopnia. U chorej nie stwierdzono żadnych cech klinicznych mogących świadczyć o tle genetycznym schorzenia. Wywiad rodzinny był nieobciążony. Pacjentka nie odnotowała spadku masy ciała, nie skarżyła się na biegunki. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono niedokrwistość (HGB 86 g/l) oraz hipoalbuminemię (29 g/l). Badania w kierunku obecności H. pylori były negatywne.
Z uwagi na obecność bardzo licznych polipów żołądka, ogniskowej dysplazji oraz bazując na podstawie danych literaturowych – chorej zalecono poddanie się zabiegowi gastrektomii. Chora nie wyraziła zgody na leczenie operacyjne. Została następnie poddana kilkukrotnym zabiegom polipektomii endoskopowej. Zastosowane postępowanie doprowadziło do normalizacji parametrów laboratoryjnych.
Autorzy podkreślają, że nie ma jednoznacznie ustalonych zasad postępowania u pacjentów z hiperplastyczną polipowatością żołądka. Uważa się natomiast, że w tej grupie chorych istnieje także zwiększone ryzyko rozwoju polipów jelita grubego, stąd zaleca się także ocenę tego odcinka przewodu pokarmowego.
Opisany przez autorów doniesienia przypadek dotyczył 49-letniej chorej, która zgłosiła się do lekarza z powodu anemii z niedoboru żelaza. W wykonanej w ramach diagnostyki różnicowej gastroskopii stwierdzono obecność bardzo licznych polipów żołądka w obrębie wpustu, trzonu i antrum. W dwunastnicy nie stwierdzono żadnej patologii. Badanie uzupełniono o ocenę endosonograficzną. Większe polipy usunięto w trakcie endoskopii. W ocenie histologicznej wykazano obecność polipów hiperplastycznych z obecnością ogniskowo dysplazji małego stopnia. U chorej nie stwierdzono żadnych cech klinicznych mogących świadczyć o tle genetycznym schorzenia. Wywiad rodzinny był nieobciążony. Pacjentka nie odnotowała spadku masy ciała, nie skarżyła się na biegunki. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono niedokrwistość (HGB 86 g/l) oraz hipoalbuminemię (29 g/l). Badania w kierunku obecności H. pylori były negatywne.
Z uwagi na obecność bardzo licznych polipów żołądka, ogniskowej dysplazji oraz bazując na podstawie danych literaturowych – chorej zalecono poddanie się zabiegowi gastrektomii. Chora nie wyraziła zgody na leczenie operacyjne. Została następnie poddana kilkukrotnym zabiegom polipektomii endoskopowej. Zastosowane postępowanie doprowadziło do normalizacji parametrów laboratoryjnych.
Autorzy podkreślają, że nie ma jednoznacznie ustalonych zasad postępowania u pacjentów z hiperplastyczną polipowatością żołądka. Uważa się natomiast, że w tej grupie chorych istnieje także zwiększone ryzyko rozwoju polipów jelita grubego, stąd zaleca się także ocenę tego odcinka przewodu pokarmowego.