Ropień okołowyrostkowy – zabieg laparoskopowy czy postępowanie zachowawcze?
Autor: Andrzej Kordas
Data: 04.08.2015
Źródło: Laparoscopic Surgery or Conservative Treatment for Appendiceal Abscess in Adults? A Randomized Controlled Trial; Mentula, Panu; Sammalkorpi, Henna; Leppäniemi, Ari; Annals of Surgery: August 2015 - Volume 262 - Issue 2 - p 237–242.
Na podstawie dotychczasowych badań naukowych, jako leczenie pierwszego wyboru w przypadku rozpoznania ropnia okołowyrostkowego zaleca się postępowanie zachowawcze polegające na drenażu przezskórnym. Panu Mentula i wsp. zaprojektowali badanie, mające ocenić czy w przypadku obecności ropnia okołowyrostkowego zabieg przeprowadzony techniką laparoskopową wiąże się z krótszym okresem rekonwalescencji w porównaniu z postępowaniem zachowawczym. Wyniki badania opublikowano na łamach Annals of Surgery.
Badaniem objęto grupę 60 dorosłych pacjentów z rozpoznanym ropniem okołowyrostkowym. Każdego z pacjentów zakwalifikowano losowo do leczenia zachowawczego (n=30) lub do zabiegu metodą laparoskopową (n=30). Ocenie poddano czas hospitalizacji, odsetek nawrotów choroby, konieczność przeprowadzenia dodatkowych interwencji oraz odsetek powikłań w czasie 60 dni od randomizacji.
Przeprowadzona analiza statystyczna nie wykazała różnicy w czasie hospitalizacji pacjentów leczonych laparoskopowo (średnio 4 dni, zakres 3-5 dni) w porównaniu z pacjentami zaopatrywanymi zachowawczo (średnio 5 dni, zakres 3-8 dni; P = 0.105).
Wykazano ponadto, iż pacjenci u których zabieg przeprowadzono techniką laparoskopową istotnie rzadziej wymagali rehospitalizacji (1; 3% vs 8; 27%, P = 0.026). Dodatkowe interwencje wymagane były u 2 (7%) pacjentów, którzy leczeni byli laparoskopowo (drenaż przezskórny) oraz u 9 (30%) pacjentów leczonych zachowawczo (konieczność przeprowadzenia zabiegu operacyjnego). Dodatkowe interwencje wśród pacjentów leczonych zachowawczo były niezbędne z powodu nawrotu ropnia lub braku odpowiedzi na zastosowane uprzednio leczenie.
Operacji metodą klasyczną wymagało 3 (10%) pacjentów leczonych pierwotnie techniką laparoskopową oraz 4 (13%), u których pierwotnie wdrożono leczenie zachowawcze. Niepowikłany przebieg leczenia odnotowano u 90% pacjentów leczonych laparoskopowo oraz u 50% pacjentów leczonych zachowawczo (P = 0.002).
Podsumowując, zabieg operacyjny przeprowadzany metodą laparoskopową stanowi bezpieczną metodę leczenia ropnia okołowyrostkowego. Zabieg laparoskopowy w porównaniu z leczeniem zachowawczym wiąże się z mniejszym ryzykiem rehospitalizacji oraz konieczności wdrożenia dodatkowych interwencji, przy porównywalnym czasie trwania hospitalizacji pacjentów.
Przeprowadzona analiza statystyczna nie wykazała różnicy w czasie hospitalizacji pacjentów leczonych laparoskopowo (średnio 4 dni, zakres 3-5 dni) w porównaniu z pacjentami zaopatrywanymi zachowawczo (średnio 5 dni, zakres 3-8 dni; P = 0.105).
Wykazano ponadto, iż pacjenci u których zabieg przeprowadzono techniką laparoskopową istotnie rzadziej wymagali rehospitalizacji (1; 3% vs 8; 27%, P = 0.026). Dodatkowe interwencje wymagane były u 2 (7%) pacjentów, którzy leczeni byli laparoskopowo (drenaż przezskórny) oraz u 9 (30%) pacjentów leczonych zachowawczo (konieczność przeprowadzenia zabiegu operacyjnego). Dodatkowe interwencje wśród pacjentów leczonych zachowawczo były niezbędne z powodu nawrotu ropnia lub braku odpowiedzi na zastosowane uprzednio leczenie.
Operacji metodą klasyczną wymagało 3 (10%) pacjentów leczonych pierwotnie techniką laparoskopową oraz 4 (13%), u których pierwotnie wdrożono leczenie zachowawcze. Niepowikłany przebieg leczenia odnotowano u 90% pacjentów leczonych laparoskopowo oraz u 50% pacjentów leczonych zachowawczo (P = 0.002).
Podsumowując, zabieg operacyjny przeprowadzany metodą laparoskopową stanowi bezpieczną metodę leczenia ropnia okołowyrostkowego. Zabieg laparoskopowy w porównaniu z leczeniem zachowawczym wiąże się z mniejszym ryzykiem rehospitalizacji oraz konieczności wdrożenia dodatkowych interwencji, przy porównywalnym czasie trwania hospitalizacji pacjentów.
Przegląd Gastroenterologiczny
