Terapia neoadjuwantowa wzorcem w granicznie resekcyjnym gruczolakoraku przewodowym trzustki (BR PDAC) - badanie II fazy NCTN
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | terapia neoadjuwantowa, gruczolakorak przewodowy trzustki, PDAC, granicznie resekcyjny gruczolakorak przewodowy trzustki, BR PDAC, badanie II fazy NCTN |
Terapia neoadjuwantowa była związana z medianą przeżycia całkowitego (OS) wynoszącą 18–23 miesięcy u pacjentów z granicznie resekcyjnym gruczolakorakiem przewodowym trzustki (BR PDAC).
Aby ustalić schematy referencyjne, z którymi można będzie porównywać nowe metody leczenia w przyszłych badaniach, oceniono neoadjuwantowy mFOLFIRINOX z lub bez radioterapią (RT) w BR PDAC, w badaniu II fazy National Clinical Trials Network (NCTN).
Pacjenci z ECOG PS 0-1 i BR PDAC po wstępnej rejestracji zostali zrandomizowani do ramienia A: 8 cykli neoadjuwantowego mFOLFIRINOX (oksaliplatyna 85 mg/m2, irynotekan 180 mg/m2, leukoworyna 400 mg/m2 i wlew 5-fluorouracylu 2400 mg/m2 przez 46 godzin) lub ramienia B: 7 cykli mFOLFIRINOX, a następnie radioterapia stereotaktyczna (SBRT, 33-40 Gy w 5 frakcjach [fx]) lub hipofrakcjonowana radioterapia sterowana obrazem (HIGRT, 25 Gy w 5 fx). Pacjenci w obu ramionach bez progresji choroby przeszli pankreatektomię, a następnie 4 cykle uzupełniającego mFOLFOX6 (oksaliplatyna 85 mg/m2, leukoworyna 400 mg/m2 i wlew 5-fluorouracylu 2400 mg/m2 przez 46 godzin). Pierwszorzędowy punkt końcowy, 18-miesięczny wskaźnik OS, w każdej grupie porównano z historyczną grupą kontrolną wynoszącą 50%.
Spośród 155 pacjentów wstępnie zakwalifikowanych do badania, 126 pacjentów zostało włączonych odpowiednio do ramienia A (N = 70; 54 zrandomizowanych, 16 po zamknięciu ramienia B) lub ramienia B (N = 56; zamknięto w analizie okresowej, wszyscy pacjenci zostali zrandomizowani przed zamknięciem). Mediana wieku (A: 63 lata, B: 67 lat), mediana poziomu CA 19-9 (A: 171 j./ml, B: 248 j./ml) i ECOG PS (A: 51% PS 0, B: 57% PS 0 ) zarejestrowanych pacjentów były podobne między ramionami (p> 0,05). Odsetek 18-miesięcznego OS na podstawie szacunków Kaplana Meiera wyniósł 67,9% (95% CI: 54,6 - 78,0) w ramieniu A i 47,3% (95% CI: 33,7 - 59,7) w ramieniu B. Wśród pacjentów, którzy przeszli pankreatektomię, 18-miesięczny wskaźnik OS wyniósł 93,1% (95% CI: 84,3 - 100) i 78,9% (95% CI: 62,6 - 99,6) odpowiednio w ramieniu A i B. Przy medianie czasu obserwacji wynoszącej 27 i 31 miesięcy, mediana OS wyniosła odpowiednio 31,0 mies. (95% CI: 22,2 - NE) i 17,1 mies. (95% CI: 12,8 - 24,4) odpowiednio w ramieniu A i B.
Neoadjuwantowy mFOLFIRINOX był związany z korzystnym OS w porównaniu z danymi historycznymi u pacjentów z BL PDAC w badaniu II fazy NCTN. mFOLFIRINOX z hipofrakcjonowaną RT nie poprawił OS w porównaniu z danymi historycznymi. mFOLFIRINOX stanowi referencyjny schemat leczenia w takich warunkach i podstawę do dalszych badań.
Pacjenci z ECOG PS 0-1 i BR PDAC po wstępnej rejestracji zostali zrandomizowani do ramienia A: 8 cykli neoadjuwantowego mFOLFIRINOX (oksaliplatyna 85 mg/m2, irynotekan 180 mg/m2, leukoworyna 400 mg/m2 i wlew 5-fluorouracylu 2400 mg/m2 przez 46 godzin) lub ramienia B: 7 cykli mFOLFIRINOX, a następnie radioterapia stereotaktyczna (SBRT, 33-40 Gy w 5 frakcjach [fx]) lub hipofrakcjonowana radioterapia sterowana obrazem (HIGRT, 25 Gy w 5 fx). Pacjenci w obu ramionach bez progresji choroby przeszli pankreatektomię, a następnie 4 cykle uzupełniającego mFOLFOX6 (oksaliplatyna 85 mg/m2, leukoworyna 400 mg/m2 i wlew 5-fluorouracylu 2400 mg/m2 przez 46 godzin). Pierwszorzędowy punkt końcowy, 18-miesięczny wskaźnik OS, w każdej grupie porównano z historyczną grupą kontrolną wynoszącą 50%.
Spośród 155 pacjentów wstępnie zakwalifikowanych do badania, 126 pacjentów zostało włączonych odpowiednio do ramienia A (N = 70; 54 zrandomizowanych, 16 po zamknięciu ramienia B) lub ramienia B (N = 56; zamknięto w analizie okresowej, wszyscy pacjenci zostali zrandomizowani przed zamknięciem). Mediana wieku (A: 63 lata, B: 67 lat), mediana poziomu CA 19-9 (A: 171 j./ml, B: 248 j./ml) i ECOG PS (A: 51% PS 0, B: 57% PS 0 ) zarejestrowanych pacjentów były podobne między ramionami (p> 0,05). Odsetek 18-miesięcznego OS na podstawie szacunków Kaplana Meiera wyniósł 67,9% (95% CI: 54,6 - 78,0) w ramieniu A i 47,3% (95% CI: 33,7 - 59,7) w ramieniu B. Wśród pacjentów, którzy przeszli pankreatektomię, 18-miesięczny wskaźnik OS wyniósł 93,1% (95% CI: 84,3 - 100) i 78,9% (95% CI: 62,6 - 99,6) odpowiednio w ramieniu A i B. Przy medianie czasu obserwacji wynoszącej 27 i 31 miesięcy, mediana OS wyniosła odpowiednio 31,0 mies. (95% CI: 22,2 - NE) i 17,1 mies. (95% CI: 12,8 - 24,4) odpowiednio w ramieniu A i B.
Neoadjuwantowy mFOLFIRINOX był związany z korzystnym OS w porównaniu z danymi historycznymi u pacjentów z BL PDAC w badaniu II fazy NCTN. mFOLFIRINOX z hipofrakcjonowaną RT nie poprawił OS w porównaniu z danymi historycznymi. mFOLFIRINOX stanowi referencyjny schemat leczenia w takich warunkach i podstawę do dalszych badań.
Przegląd Gastroenterologiczny
