Wirtualna kolonoskopia – czy naprawdę tak bezpieczna?

Wirtualna kolonoskopia w tomografii komputerowej jest badaniem coraz częściej stosowanym w diagnostyce chorób jelita grubego. Główne wskazania obejmują diagnostykę osób z klinicznym podejrzeniem nowotworu jelita grubego, badanie to wykorzystywane jest także niekiedy w skriningu raka jelita grubego u osób bez objawów chorobowych. W wielu badaniach udowadniano przydatność wirtualnej kolonoskopii. Czy jest to także badanie całkowicie bezpieczne? W ostatnim wydaniu Digestive and Liver Disease opublikowano pracę analizującą ten problem.

Wirtualna kolonoskopia w tomografii komputerowej jest badaniem coraz częściej stosowanym w diagnostyce chorób jelita grubego. Główne wskazania obejmują diagnostykę osób z podejrzeniem nowotworu jelita grubego, badanie to wykorzystywane jest także niekiedy w skriningu raka jelita grubego. W wielu badaniach udowadniano przydatność wirtualnej kolonoskopii. Istnieją dane pokazujące, że czułość wirtualnej kolonoskopii w wykrywaniu polipów jelita grubego o wielkości ≥ 6 mm jest podobna do klasycznej endoskopii. Wiele badań pokazuje także, że wirtualna kolonoskopia jest badaniem preferowanym przez wielu chorych, w porównaniu do kolonoskopii klasycznej czy wlewu kontrastowego jelita grubego. Coraz częstsze stosowanie tej metody diagnostycznej rodzi więc pytania o jej bezpieczeństwo. Istnieje bowiem ogólne przekonanie, ze ta metoda diagnostyczna jest obarczona znacznie rzadszym występowaniem powikłań.
W ostatnim wydaniu Digestive and Liver Disease ukazała się praca włoskich autorów, którzy przedstawiają wyniki badania oceniającego bezpieczeństwo wirtualnej kolonoskopii w populacji włoskiej. Ponadto autorzy odnoszą się do wyników innych analiz omawiających ten problem.
Badacze ujęli w swym opracowaniu 40121 badań wykonywanych w 13 ośrodkach we Włoszech. W 7 przypadkach doszło do perforacji jelita grubego (0,02%). Wszystkie z tych perforacji były w momencie powstania asymptomatyczne i dochodziło do nich w momencie insuflacji powietrza do przewodu pokarmowego. W 5 przypadkach perforacje dotyczyły osób, u których uprzednio wykonywano klasyczną kolonoskopię. Powikłania wynikające ze wzbudzenia reakcji wazo-wagalnej wystąpiły u 63 chorych (0,16%). Nie obserwowano zgonów jako powikłania badania wirtualnej kolonoskopii.
Autorzy podsumowują, że odsetek perforacji jelita grubego u chorych poddawanych wirtualnej kolonoskopii we Włoszech jest zbliżony do obserwowanych w innych badaniach. Ryzyko wystąpienia tego powikłania jest bardzo małe, niemniej jednak nie powinno być lekceważone. Autorzy podkreślają, że panujący niekiedy pogląd, że badanie wirtualnej kolonoskopii jest całkowicie nieinwazyjnym badaniem w porównaniu do klasycznej kolonoskopii, jest nieprawdziwy.