Wpływ diety na przebieg wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Autor: Katarzyna Bakalarska
Data: 18.07.2014
Źródło: Eur J Gastroenterol Hepatol. 2014 Aug;26(8):910-7. doi: 10.1097/MEG.0000000000000127. A prospective, randomized, controlled, exploratory study of comprehensive dietary advice in ulcerative colitis: impact on disease activity and quality of life. Kyaw MH,
W dalszym ciągu związki między dietą a przebiegiem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego pozostają nie w pełni wyjaśnione. Najnowsze badania sugerują jednak, że odpowiedni skład pożywienia może przekładać się na zmniejszenie objawów choroby.
Wpływ jedzenia na przebieg wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie został jeszcze w pełni określony. Dlatego też zespół lekarzy z Leicester w Wielkiej Brytanii chciał ocenić wpływ stosowania wytycznych dietetycznych na tą chorobę i jakość życia pacjentów z WZJG.
Badanie było prospektywne, randomizowane z grupą kontrolną. Uczestników przypisywano do grypy interwencyjnej lub kontrolnej. W pierwszej z nich pacjentów zaopatrzono w wytyczne dietetyczne w formie małych książeczek i rekomendowano stosowanie się do nich przez 4-6 tygodni podczas zaostrzenia choroby. Pacjentom doradzano mniejsze i częstsze posiłki (4-6 dziennie), spożywanie odpowiedniej ilości płynów, ograniczenie tłuszczów i prostych węglowodanów oraz pokarmów o wysokiej zawartości błonnika. Następnie użyto specjalnych kwestionariuszy aby porównać jakość życia chorych, aktywność choroby oraz nawyki żywieniowe przed i w trakcie badanej diety. W sumie w pracy wzięło udział 112 pacjentów. Do oceny wykorzystywano kwestionariusze IBDQ, Inflammatory Bowel Disease Questionnaire, SCCAI (Simple Clinical Colitis Activity Index, prosty kliniczny indeks aktywności WZJG) oraz FFQ (Food Frequency Questionnaire, Kwestionariusz częstotliwości spożycia żywności). Były one sprawdzane na początku badania oraz po 6 i 24 tygodniach. Po tym czasie okazało się, że w grupie interwencyjnej występowała redukcja punktacji wg SCCAI, natomiast w grupie kontrolnej wzrastała ona [-1.304 (P=0.0108) vs. 0.875 (P=0.0249)]. W przypadku oceny IBDQ w pierwszej grupie występował wzrost, a w grupie kontrolnej redukcja punktacji. W sumie, 69% pacjentów stosujących specjalną dietę określiło ją jako znacznie lub umiarkowanie pomocną.
Podsumowując, autorzy pracy sugerują, że istnieje związek między poradnictwem dietetycznym a poprawą kliniczną objawów choroby. Może się on jednak ujawnić nie przy eliminacji lub wprowadzeniu określonych składników diety a raczej przy kompleksowym opracowaniu odpowiednich pokarmów.
Badanie było prospektywne, randomizowane z grupą kontrolną. Uczestników przypisywano do grypy interwencyjnej lub kontrolnej. W pierwszej z nich pacjentów zaopatrzono w wytyczne dietetyczne w formie małych książeczek i rekomendowano stosowanie się do nich przez 4-6 tygodni podczas zaostrzenia choroby. Pacjentom doradzano mniejsze i częstsze posiłki (4-6 dziennie), spożywanie odpowiedniej ilości płynów, ograniczenie tłuszczów i prostych węglowodanów oraz pokarmów o wysokiej zawartości błonnika. Następnie użyto specjalnych kwestionariuszy aby porównać jakość życia chorych, aktywność choroby oraz nawyki żywieniowe przed i w trakcie badanej diety. W sumie w pracy wzięło udział 112 pacjentów. Do oceny wykorzystywano kwestionariusze IBDQ, Inflammatory Bowel Disease Questionnaire, SCCAI (Simple Clinical Colitis Activity Index, prosty kliniczny indeks aktywności WZJG) oraz FFQ (Food Frequency Questionnaire, Kwestionariusz częstotliwości spożycia żywności). Były one sprawdzane na początku badania oraz po 6 i 24 tygodniach. Po tym czasie okazało się, że w grupie interwencyjnej występowała redukcja punktacji wg SCCAI, natomiast w grupie kontrolnej wzrastała ona [-1.304 (P=0.0108) vs. 0.875 (P=0.0249)]. W przypadku oceny IBDQ w pierwszej grupie występował wzrost, a w grupie kontrolnej redukcja punktacji. W sumie, 69% pacjentów stosujących specjalną dietę określiło ją jako znacznie lub umiarkowanie pomocną.
Podsumowując, autorzy pracy sugerują, że istnieje związek między poradnictwem dietetycznym a poprawą kliniczną objawów choroby. Może się on jednak ujawnić nie przy eliminacji lub wprowadzeniu określonych składników diety a raczej przy kompleksowym opracowaniu odpowiednich pokarmów.