Zakażenie pałeczkami Salmonella u dzieci – doświadczenia własne

Cel pracy: Analiza obrazu klinicznego zakażenia pałeczkami z rodzaju Salmonella spp. u dzieci w różnych grupach wiekowych. Materiał i metody: Badaniem retrospektywnym objęto 36 dzieci od l,5 miesiąca do 17 lat (średnio 7,91±5,92 lat) hospitalizowanych w klinice w latach 2003–2005, u których na podstawie trzykrotnego badania bakteriologicznego kału i/lub badania serologicznego (odczyn Widala) rozpoznano zakażenie Salmonella spp. Wyodrębniono dwie grupy wiekowe: DM (dzieci młodsze, tzn. poniżej 4. roku życia) – 10 pacjentów i DS (dzieci starsze – od 4. do 18. roku życia) – 26 pacjentów. Wyniki: Dodatni wynik badania bakteriologicznego kału uzyskano u 13 (DM – 8/10, DS – 5/20) chorych, zaś odczynu serologicznego u 26 (DM – 3/8, DS – 23/25) pacjentów. W grupie DM dominowała ostra biegunka (5/10), patologiczne domieszki w stolcu (6/10), wymioty (6/10) i gorączka (6/10). W grupie DS objawy miały charakter przewlekły: bóle brzucha trwające powyżej 3 miesięcy (14/26) i biegunka powyżej 14 dni (9/26). Średni czas trwania bólów brzucha był w grupie DS istotnie statystycznie dłuższy w porównaniu z grupą DM (93,91±93,66 dni vs 15,43±30,33 dni; p<0,001). U żadnego niemowlęcia karmienie naturalne nie stanowiło wyłącznego sposobu żywienia. Wnioski: 1. U dzieci do 3. roku życia salmonelloza ma częściej charakter typowy, a o rozpoznaniu decyduje dodatni wynik badania bakteriologicznego. 2. Zakażenie pałeczką Salmonella może być przyczyną przewlekłych objawów dyspeptycznych u dzieci powyżej 3. roku życia, a w diagnostyce różnicowej najbardziej pomocne jest badanie serologiczne.