Zwiększone spożycie błonnika wydłuża życie chorym na raka jelita grubego

Wysokie spożycie błonnika jest związane z dłuższym przeżyciem chorych na raka jelita grubego, nawet w sytuacji, jeśli to zwiększone spożycie ma miejsce już po diagnozie, wynika z dwóch badań prospektywnych.

W badaniu obejmującym 1,5. tys. osób zdiagnozowanych w kierunku RJG, badacze odkryli, że zwiększenie o 5g dziennie spożycia błonnika wiązało się z 22 proc. redukcją śmiertelności z powodu raka oraz 16 procentową redukcja ogólnej śmiertelności. Najlepszy efekt zaobserwowano dla posiłków pełnoziarnistych, ale już nie dla spożywania owoców. Badanie, które zostało opublikowane w JAMA Oncology wskazuje, że korzyść z przeżycia wystąpiła nawet pośród chorych, którzy zwiększyli przyjmowanie błonnika już po diagnozie. Najlepszy efekt został osiągnięty dla spożycia 24g dziennie.

Wcześniejsze badania wskazywały, że błonnik chroni przed rozwojem RJG. Potencjalne mechanizmy obejmują redukcję narażenia na czynniki rakotwórcze w jelitach, korzyści systemowe dotyczące wrażliwości insuliny i regulacji metabolicznej oraz kwestie fermentacji włókien, która sprzyja supresji guza.

W badaniu kolejnym średni wiek chorych wynosił 68,6 lat. Podczas średniego czasu kontynuacji 8 lat wystąpiło 773 śmierci, z czego 22,5 procent związanych było z RJG. Ogólne przeżycie 5 lat wyniosło 83 procent dla stopnia zaawansowania I, 82 procent dla stopnia II i 72 procent dla stopnia III. Spożycie błonnika było odwrotnie proporcjonalne do śmiertelności ze współczynnikiem ryzyka dla zwiększonej dawki 5g dziennie 0,78 dla śmiertelności związanej z RJG i 0,86 z innych przyczyn. Badacze zaobserwowali również, że odsetek śmiertelności był niższy w przypadku chorych, którzy zwiększyli spożycie błonnika po diagnozie – zwiększenie o każde 5 g dziennie wiązało się z 18 proc. redukcją śmiertelności z powodu RJG i 14 proc. z innych przyczyn.