Awelumab potencjalnym lekiem w raku jajnika?

Rak jajnika na całym świecie dotyka rocznie około 240 tysięcy kobiet i rokuje najgorzej spośród wszystkich nowotworów żeńskiego układu moczowo-płciowego. Choroba trudna, jednak sumarycznie około 40-50% przeżyć 5-letnich wskazuje, że w wielu przypadkach jest możliwe wyleczenie. Być może kolejną opcją terapeutyczną okaże się niedługo awelumab, przeciwciało anty-PD-L1.

Przeprowadzono badanie fazy 1b na 125 pacjentkach z rakiem jajnika i kilkoma wcześniejszymi rzutami leczenia (w tym pochodnymi platyny). Otrzymywały one awelumab w dawce 10mg/kg masy ciała co 2 tygodnie aż do progresji choroby, nieakceptowalnego poziomu toksyczności bądź rezygnacji z dalszego udziału w badaniu.
Mediana czasu terapii wyniosła 2,8 miesiąca, przy czym zakres wyniósł od zaledwie pół miesiąca do aż 27,4 miesięcy. Obiektywną odpowiedź na zastosowany lek wykazało 9,6% pacjentek (12/125); u jednej była to odpowiedź całkowita, a u 11 częściowa. Wskaźnik rocznego przeżycia wolnego od choroby (PFS) wyniósł 10,2%, a mediana czasu przeżycia 11,2 miesięcy. Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi były reakcje skórne w miejscu wstrzyknięcia leku, zmęczenie, biegunka i nudności; zdarzenia co najmniej stopnia trzeciego pojawiły się u 7,2% pacjentek, przy czym u żadnej z nich nie doszło do zgonu spowodowanego leczeniem.

W badaniu tym, którego wyniki pojawiły się na łamach The JAMA Oncology, wykazano, że awelumab może być bardzo skuteczny i stosunkowo bezpieczny u kobiet z rakiem jajnika. Obecnie trwają badania nad jego szerokim zastosowaniem w wielu innych chorobach, takich jak rak jelita grubego, rak szyjki macicy, glejak czy rak wątrobowokomórkowy; ich wyniki powinniśmy poznać za kilka lat. Część z leków biologicznych okazała się "ślepą uliczką", lecz póki co nic nie wskazuje na to, że miałoby tak być z awelumabem.