Azoprisnil bardzo skuteczny w leczeniu mięśniaków macicy

Mięśniaki macicy, mimo że nie złośliwieją, są bardzo uciążliwie dla dotkniętych nimi kobiet. Dane literaturowe wskazują, że kobiety z tym rozpoznaniem znacznie częściej zgłaszają ciężkie i/lub przedłużające się krwawienia miesiączkowe, krwawienia międzymiesiączkowe, częste menstruacje, a także nieregularne cykle.

Ponadto kobiety ze zdiagnozowanymi mięśniakami macicy znacznie częściej cierpią z powodu uczucia parcia na mocz, przewlekłego zespołu bólowego miednicy mniejszej i dyspareunii. Ponad połowa kobiet podaje, że powyższe przykre objawy mają negatywny wpływ na ich życie, pogarszając jakość życia seksualnego, wydajność w pracy oraz relacje rodzinne. Aż 40-60% wszystkich histerektomii jest przeprowadzanych z omawianego wskazania. Każda operacja wiąże się z dodatkowym ryzykiem powikłań (w tym zrostów, dających często przykre dolegliwości bólowe), zatem pożądana byłaby skuteczna i bezpieczna terapia zachowawcza.

Naukowcy z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych przeprowadzili randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą oceniające skuteczność azoprisnilu, selektywnego syntetycznego gestagenu, w leczeniu objawowych mięśniaków macicy. Lek podawano w dwóch dawkach (10mg oraz 25mg) przez 12 miesięcy, zakwalifikowano 907 kobiet powyżej 18. roku życia i przydzielono do poszczególnych grup w stosunku 2:2:1. Jako wskaźniki skuteczności leczenia przyjęto co najmniej 50-procentową redukcję objętości krwawień miesiączkowych, stężenie hemoglobiny powyżej 11g/dl lub wzrost o co najmniej 1g/dl i brak konieczności dodatkowych interwencji w trakcie 12-miesięcznego leczenia; oceniono także objętość największych mięśniaków, objętość macicy oraz jakość życia.

Lek okazał się bardzo skuteczny - aż 90% i 93% kobiet w grupach otrzymujących odpowiednio 10mg i 25mg azoprisnilu spełniło trzy główne wymienione wyżej kryteria skuteczności; grupie placebo spełniło je jedynie 35% badanych (p<0,001). Ponadto podobny efekt udało się uzyskać już po 6 miesiącach terapii (p<0,001). Już po 2 miesiącach stosowania azoprisnilu w grupach badawczych zauważono istotny wzrost stężenia hemoglobiny. Co więcej, przyjmowanie gestagenu wiązało się z redukcją objętości zarówno mięśniaków jak i całej macicy (odpowiednio -48% i -28% w grupie otrzymującej 10mg i -63% i -39% w grupie otrzymującej 25mg; w grupie placebo wzrost w.w. objętości o 16% i 13%, p<0,001).

Lek okazał się bardzo dobrze tolerowany (istotny wzrost jakości życia w grupach badawczych), jednak u niektórych kobiet, ze względu na pogrubienie endometrium wynikające z obecności zmian cystycznych (powstałych pod wpływem leczenia), konieczna była diagnostyka inwazyjna, która jednak potwierdziła charakter zmian opisywany we wcześniejszych badaniach radiologicznych.