Czy można ograniczyć występowanie powikłań położniczych u pacjentek z dysplazją szyjki macicy?
Autor: Alicja Kostecka
Data: 01.10.2018
Źródło: AK/https://www-1clinicalkey-1com-100188a8u1306.han.ump.edu.pl/#!/content/journal/1-s2.0-S0002937818306100?indexOverride=GLOBAL
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
Konizacja pętlą elektryczną (LEEP) jest najpopularniejszą metodą leczenia dysplazji szyjki macicy. Mimo, że jest to relatywnie bezpieczny zabieg, niesie z sobą ryzyko powikłań, głównie dotyczących porodu przedwczesnego i skracania się szyjki macicy w ciążach następujących po zabiegu.
Stąd, istotne jest by w trakcie procedury usunąć minimalną konieczną objętość szyjki macicy. Aby zminimalizować ryzyko możliwych powikłań położniczych, procedurę zaleca się wykonywać pod kontrolą kolposkopii, która umożliwia dokładniejsze zidentyfikowanie tkanek objętych patologią, co pozwala na maksymalne zredukowanie objętości usuwanej tkanki. Dotychczas jednak nie opublikowano żadnych wyników randomizowanych badań popierających tezę jakoby zastosowanie kolposkopii w procedurze leep konizacji prowadziło do redukcji objętości usuniętych tkanek.
W tym prospektywnym randomizowanym badaniu porównano grupę pacjentek poddanych konizacji pętlą elektryczną oraz drugą, w której konizacja odbywała się pod kontrolą kolposkopii. Pacjentki poddawane były konizacji terapeutycznej z powodu potwierdzonej histopatologiczne dysplazji szyjki macicy niskiego (LSIL) lub wysokiego stopnia (HSIL) jak również procedurze diagnostycznej z powodu nieprawidłowych wyników badań cytologicznych. Pierwszorzędowym punktem oceny końcowej była objętość usuniętego stożka tkankowego (mierzona w gramach), natomiast drugorzędowymi punktami oceny końcowej były: zachowanie marginesu zdrowej tkanki, fragmentacja preparatu, czas trwania procedury, czas do osiągnięcia kompletnej hemostazy, całkowita utrata krwi oraz wystąpienie około- i pooperacyjnych powikłań.
Do badania zrandomizowano 182 pacjentki. 93 pacjentki przeszły konizację bez nadzoru kolposkopowego, 89 pacjentek zostało poddanych procedurze pod kontrolą kolposkopii. Gdy porównano masę stożka tkankowego po zabiegu, okazało się, że masa stożków tkankowych uzyskanych w trakcie konizacji pod kontrolą kolposkopii była istotnie niższa niż tych uzyskanych bez nadzoru (odpowiednio: masa: średnio 1.86 [przedział między 1.20–2.72] vs średnio 2.37 [przedział między 1.63–3.31] g, P = .006).W aspekcie drugorzędowych punktów analizy końcowej (czas trwania procedury, status marginesu tkanki, rozfragmentowanie preparatu, czas do uzyskania hemostazy, wystąpienie powikłań około- i pooperacyjnych) nie wykazano statystycznie istotnych różnic. W analizie wieloczynnikowej wpływ na objętość usuniętego stożka tkankowego miały: przynależność do grupy badanej (P= 0.021) i rodność (P= 0.028). Bez wpływu pozostały natomiast: BMI, wiek, stopień dysplazji czy typ strefy przekształceń.
Podsumowując, kontrola kolposkopowa konizacji szyjki macicy pozwala w istotny sposób zredukować objętość usuwanych tkanek bez wpływu na bezpieczeństwo onkologiczne zabiegu.
W tym prospektywnym randomizowanym badaniu porównano grupę pacjentek poddanych konizacji pętlą elektryczną oraz drugą, w której konizacja odbywała się pod kontrolą kolposkopii. Pacjentki poddawane były konizacji terapeutycznej z powodu potwierdzonej histopatologiczne dysplazji szyjki macicy niskiego (LSIL) lub wysokiego stopnia (HSIL) jak również procedurze diagnostycznej z powodu nieprawidłowych wyników badań cytologicznych. Pierwszorzędowym punktem oceny końcowej była objętość usuniętego stożka tkankowego (mierzona w gramach), natomiast drugorzędowymi punktami oceny końcowej były: zachowanie marginesu zdrowej tkanki, fragmentacja preparatu, czas trwania procedury, czas do osiągnięcia kompletnej hemostazy, całkowita utrata krwi oraz wystąpienie około- i pooperacyjnych powikłań.
Do badania zrandomizowano 182 pacjentki. 93 pacjentki przeszły konizację bez nadzoru kolposkopowego, 89 pacjentek zostało poddanych procedurze pod kontrolą kolposkopii. Gdy porównano masę stożka tkankowego po zabiegu, okazało się, że masa stożków tkankowych uzyskanych w trakcie konizacji pod kontrolą kolposkopii była istotnie niższa niż tych uzyskanych bez nadzoru (odpowiednio: masa: średnio 1.86 [przedział między 1.20–2.72] vs średnio 2.37 [przedział między 1.63–3.31] g, P = .006).W aspekcie drugorzędowych punktów analizy końcowej (czas trwania procedury, status marginesu tkanki, rozfragmentowanie preparatu, czas do uzyskania hemostazy, wystąpienie powikłań około- i pooperacyjnych) nie wykazano statystycznie istotnych różnic. W analizie wieloczynnikowej wpływ na objętość usuniętego stożka tkankowego miały: przynależność do grupy badanej (P= 0.021) i rodność (P= 0.028). Bez wpływu pozostały natomiast: BMI, wiek, stopień dysplazji czy typ strefy przekształceń.
Podsumowując, kontrola kolposkopowa konizacji szyjki macicy pozwala w istotny sposób zredukować objętość usuwanych tkanek bez wpływu na bezpieczeństwo onkologiczne zabiegu.
Przegląd Menopauzalny
