123RF
Dłuższe stosowanie letrozolu skuteczniejsze w zapobieganiu nawrotom raka piersi
Redaktor: Monika Stelmach
Data: 27.09.2021
Źródło: ESMO 2021, opr. Katarzyna Stencel
Działy:
Aktualności w Ginekologia
Aktualności
| Tagi: | rak piersi |
U chorych na raka piersi przedłużone do 5 lat stosowanie letrozolu wiąże się z wydłużeniem czasu do nawrotu choroby i czasu przeżycia całkowitego w porównaniu z przyjmowaniem letrozolu przez okres 2–3 lat.
Zgodnie z wynikami prospektywnego otwartego badania klinicznego 3. fazy wśród chorych na raka piersi w stopniu zaawansowania I–III w wieku pomenopauzalnym, które otrzymywały tamoksifen przez 2–3 lata, przedłużone do 5 lat stosowanie letrozolu wiąże się z wydłużeniem czasu do nawrotu choroby (disease free survival, DFS) i czasu przeżycia całkowitego (overall survival, OS) w porównaniu z przyjmowaniem letrozolu przez okres 2–3 lat.
Do badania włączono chore na hormonozależnego raka piersi, u których po 2–3 latach leczenia tamoksyfenem nie doszło do nawrotu choroby. Pacjentki przydzielono w stosunku 1:1 do ramienia otrzymującego letrozol przez kolejne 2–3 lata lub przez 5 lat. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był DFS, a drugorzędowym OS. Do badania włączono 2056 chorych.
Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą niemal 12 lat odsetek chorych, u których nie doszło do nawrotu choroby, wynosił 62% w ramieniu z letrozolem stosowanym 2–3 lata w porównaniu z 67% w ramieniu z letrozolem stosowanym 5 lat (HR 0,78, p = 0,006). W analizie wieloczynnikowej uwzględniającej wielkość guza, wiek, stopień zajęcia węzłów chłonnych, wcześniejszą chemioterapię wydłużone stosowanie letrozolu nadal wiązało się z korzyścią dla chorych. Odsetek pacjentek, które pozostawały przy życiu po 12 latach, wynosił odpowiednio 84% i 88% (HR 0,77, p = 0,036).
Działania niepożądane występowały nieco częściej w ramieniu z wydłużonym stosowaniem letrozolu i obejmowały: bóle stawów (31% wobec 38%), bóle mięśni (8% wobec 12%), nadciśnienie tętnicze (1% wobec 2%) oraz osteoporozę (5% wobec 8%). Wyniki badania potwierdzają słuszność 5-letniej terapii letrozolem po 2–3 latach leczenia uzupełniającego tamoksyfenem, gdyż skutkuje to istotnym statystycznie i klinicznie wydłużeniem DFS oraz OS.
Autorka: dr n. med. Katarzyna Stencel
Do badania włączono chore na hormonozależnego raka piersi, u których po 2–3 latach leczenia tamoksyfenem nie doszło do nawrotu choroby. Pacjentki przydzielono w stosunku 1:1 do ramienia otrzymującego letrozol przez kolejne 2–3 lata lub przez 5 lat. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był DFS, a drugorzędowym OS. Do badania włączono 2056 chorych.
Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą niemal 12 lat odsetek chorych, u których nie doszło do nawrotu choroby, wynosił 62% w ramieniu z letrozolem stosowanym 2–3 lata w porównaniu z 67% w ramieniu z letrozolem stosowanym 5 lat (HR 0,78, p = 0,006). W analizie wieloczynnikowej uwzględniającej wielkość guza, wiek, stopień zajęcia węzłów chłonnych, wcześniejszą chemioterapię wydłużone stosowanie letrozolu nadal wiązało się z korzyścią dla chorych. Odsetek pacjentek, które pozostawały przy życiu po 12 latach, wynosił odpowiednio 84% i 88% (HR 0,77, p = 0,036).
Działania niepożądane występowały nieco częściej w ramieniu z wydłużonym stosowaniem letrozolu i obejmowały: bóle stawów (31% wobec 38%), bóle mięśni (8% wobec 12%), nadciśnienie tętnicze (1% wobec 2%) oraz osteoporozę (5% wobec 8%). Wyniki badania potwierdzają słuszność 5-letniej terapii letrozolem po 2–3 latach leczenia uzupełniającego tamoksyfenem, gdyż skutkuje to istotnym statystycznie i klinicznie wydłużeniem DFS oraz OS.
Autorka: dr n. med. Katarzyna Stencel
Przegląd Menopauzalny
