Dwuwarstwowe zamknięcie mankietu pochwy może chronić przed powikłaniami laparoskopowej histerektomii
Działy:
Aktualności w Ginekologia
Aktualności
| Tagi: | histerektomia, laparoskopia, macica |
Zgodnie z badaniem około 3000 pacjentek dwuwarstwowe zamknięcie mankietu pochwowego podczas całkowitej laparoskopowej histerektomii wiąże się z mniejszą liczbą powikłań pooperacyjnych w porównaniu ze standardowym jednowarstwowym zamknięciem.
Powikłania po całkowitej laparoskopowej histerektomii mogą być związane z chirurgicznymi czynnikami ryzyka, takimi jak wiedza specjalistyczna, szwy itp.
Badania dokonano na grupie 2973 kobiet, które przeszły całkowitą laparoskopową histerektomię z łagodnych wskazań w ciągu 6 lat.
Analiza objęła 1760 pacjentek (59%), którzy przeszły jednowarstwowe zamknięcie i 1213 (41%), które przeszły dwuwarstwowe zamknięcie. Metoda zamknięcia była kwestią preferencji chirurga.
Głównym punktem odniesienia był odsetek powikłań pooperacyjnych w ciągu 30 dni od zabiegu. Wtórne wyniki obejmowały powikłania mankietu pochwowego w ciągu 6 miesięcy obserwacji pooperacyjnej.
Grupy miały podobną charakterystykę wyjściową, chociaż pacjentki w grupie dwuwarstwowej miały niższy wskaźnik masy ciała i rzadziej paliły tytoń.
Powikłania śródoperacyjne i ponowne przyjęcia pooperacyjne były podobne w obu grupach. Odsetek powikłań pooperacyjnych był jednak niższy w grupie dwuwarstwowej: 3,5% wobec 5,6%. Podobnie odsetek powikłań mankietu pochwowego był niższy w grupie dwuwarstwowej: 0,9% w porównaniu z 2,5%.
W grupie dwuwarstwowej nie wystąpiły przypadki rozejścia się mankietu pochwowego ani rozwarstwienia błony śluzowej, natomiast w grupie jednowarstwowej wystąpiło 12 przypadków rozejścia się i 4 oddzielenia błony śluzowej.
Dwuwarstwowe zamknięcie wiązało się ze zmniejszonym prawdopodobieństwem powikłań, przy ilorazie szans 0,36.
Badania dokonano na grupie 2973 kobiet, które przeszły całkowitą laparoskopową histerektomię z łagodnych wskazań w ciągu 6 lat.
Analiza objęła 1760 pacjentek (59%), którzy przeszły jednowarstwowe zamknięcie i 1213 (41%), które przeszły dwuwarstwowe zamknięcie. Metoda zamknięcia była kwestią preferencji chirurga.
Głównym punktem odniesienia był odsetek powikłań pooperacyjnych w ciągu 30 dni od zabiegu. Wtórne wyniki obejmowały powikłania mankietu pochwowego w ciągu 6 miesięcy obserwacji pooperacyjnej.
Grupy miały podobną charakterystykę wyjściową, chociaż pacjentki w grupie dwuwarstwowej miały niższy wskaźnik masy ciała i rzadziej paliły tytoń.
Powikłania śródoperacyjne i ponowne przyjęcia pooperacyjne były podobne w obu grupach. Odsetek powikłań pooperacyjnych był jednak niższy w grupie dwuwarstwowej: 3,5% wobec 5,6%. Podobnie odsetek powikłań mankietu pochwowego był niższy w grupie dwuwarstwowej: 0,9% w porównaniu z 2,5%.
W grupie dwuwarstwowej nie wystąpiły przypadki rozejścia się mankietu pochwowego ani rozwarstwienia błony śluzowej, natomiast w grupie jednowarstwowej wystąpiło 12 przypadków rozejścia się i 4 oddzielenia błony śluzowej.
Dwuwarstwowe zamknięcie wiązało się ze zmniejszonym prawdopodobieństwem powikłań, przy ilorazie szans 0,36.
Przegląd Menopauzalny
