Następstwa cukrzycy typu II u kobiet ciężarnych
Autor: Alicja Kostecka
Data: 20.02.2019
Źródło: AK/www.ejog.org/article/S0301-2115(18)31133-3/fulltext
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | cukrzyca typu 2, ciąża |
Szacunkowe dane wskazują, że w 2030 roku w krajach zachodnich możemy się spodziewać aż 38% populacji z nadwagą i dalsze 20% z otyłością. Część przypadków nadmiernej masy ciała dotyczy kobiet w wieku rozrodczym; z racji tego, iż nadwaga i otyłość indukują insulinooporność możemy spodziewać się wzrostu częstości cukrzycy typu II u kobiet w ciąży. Choroba ta, mimo możliwości skutecznego leczenia, nadal stanowi zagrożenie dla matki i płodu. Najnowsze dane na ten temat ukazały się na łamach European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology.
Dokonano retrospektywnej analizy danych 1838 ciężarnych kobiet, z których 419 chorowało na cukrzycę typu II, a 1419 stanowiły zdrowe kobiety, będące w tym przypadku grupą kontrolną. Kobiety z cukrzycą typu II były starsze (mediana wieku 34,7±6,9 versus 29,6 ±5,5 lat; p<0,001) oraz charakteryzowały się wyższym BMI (34,5±6,7 versus 28,8±6,1 kg/m2; p<0,001).
Okazało się, że częstość występowania preeklampsji, porodu przedwczesnego, ukończenia porodu drogą cięcia cesarskiego, wysokiej masy urodzeniowej, hipoglikemii u noworodka oraz konieczności hospitalizacji noworodka na oddziale intensywnej opieki neonatologicznej były istotnie częstsze wśród pań z cukrzycą typu II (p<0,05); częstość występowania poronień, dystocji barkowej i makrosomii nie różniła się istotnie między grupami. Wykazano także, że nieprawidłowe, podwyższone stężenie hemoglobiny glikowanej w I trymestrze ciąży jest związane ze zwiększonym ryzykiem wysokiej masy urodzeniowej (OR 1,17), preeklampsji (OR 1,26), hipoglikemii u noworodka (OR 1,32) oraz konieczności hospitalizacji na oddziale intensywnej opieki neonatologicznej (OR 1,32); podwyższone wartości HbA1c w III trymestrze zwiększają szansę na wysoką masę urodzeniową aż o 53%, a na poród drogą cięcia cesarskiego o 37%. Dane z badania wskazują, że wysokie BMI przed ciążą nieznacznie zwiększa ryzyko wysokiej masy urodzeniowej (wzrost ryzyka o 4%), makrosomii (6%) oraz porodu drogą cięcia cesarskiego (5%).
Powyższe oraz inne, bardzo liczne dane literaturowe wskazują na ogromne niebezpieczeństwo, jakie niesie za sobą otyłość zwłaszcza u kobiet ciężarnych - jej bardzo przykre skutki dotykają wtedy nie jednej, lecz dwóch osób.
Okazało się, że częstość występowania preeklampsji, porodu przedwczesnego, ukończenia porodu drogą cięcia cesarskiego, wysokiej masy urodzeniowej, hipoglikemii u noworodka oraz konieczności hospitalizacji noworodka na oddziale intensywnej opieki neonatologicznej były istotnie częstsze wśród pań z cukrzycą typu II (p<0,05); częstość występowania poronień, dystocji barkowej i makrosomii nie różniła się istotnie między grupami. Wykazano także, że nieprawidłowe, podwyższone stężenie hemoglobiny glikowanej w I trymestrze ciąży jest związane ze zwiększonym ryzykiem wysokiej masy urodzeniowej (OR 1,17), preeklampsji (OR 1,26), hipoglikemii u noworodka (OR 1,32) oraz konieczności hospitalizacji na oddziale intensywnej opieki neonatologicznej (OR 1,32); podwyższone wartości HbA1c w III trymestrze zwiększają szansę na wysoką masę urodzeniową aż o 53%, a na poród drogą cięcia cesarskiego o 37%. Dane z badania wskazują, że wysokie BMI przed ciążą nieznacznie zwiększa ryzyko wysokiej masy urodzeniowej (wzrost ryzyka o 4%), makrosomii (6%) oraz porodu drogą cięcia cesarskiego (5%).
Powyższe oraz inne, bardzo liczne dane literaturowe wskazują na ogromne niebezpieczeństwo, jakie niesie za sobą otyłość zwłaszcza u kobiet ciężarnych - jej bardzo przykre skutki dotykają wtedy nie jednej, lecz dwóch osób.
Przegląd Menopauzalny
