Następstwa hipertrofii wewnątrzmacicznej

Makrosomia, czyli nadmierna masa ciała noworodka (jako granicę przyjmuje się masę 4000g) występuje w przypadku nawet 10% ciąż. Najczęściej prowadzą do niej zaburzenia glikemii u matki, takie jak cukrzyca w ciąży i cukrzyca ciążowa. Udowodniono, że do makrosomii prowadzą także wysokie BMI, wiek matki, dzietność oraz nadmierny przyrost masy ciała w ciąży.

Liczne prace ukazywały wzrost ryzyka powikłań okołoporodowych związanych z hipertrofią wewnątrzmaciczną; aktualny stan wiedzy przedstawia metaanaliza, która ukazała się na łamach renomowanego czasopisma Ultrasound in Obstetrics and Gynecology.

Grupa naukowców Medway NHS Foundation Trust w Wielkiej Brytanii dokonała metaanalizy badań prospektywnych, retrospektywnych i kohortowych, oceniających wpływ masy ciała noworodka powyżej 4000g oraz 4500g na ryzyko powikłań u matki i dziecka. Po przeanalizowaniu 16 badań okazało się, że masa urodzeniowa powyżej 4000g wiąże się ze zwiększonym ryzykiem cięcia cesarskiego ze wskazań nagłych (OR 1,82), poważnego krwawienia okołoporodowego (OR 1,98) oraz uszkodzenia mięśnia zwieracza odbytu w trakcie porodu (OR 1,82); przy masie ciała powyżej 4500g ryzyko jest jeszcze wyższe (OR odpowiednio 2,52, 3,14 oraz 2,56).

Metaanaliza potwierdziła także, że hipertrofia wewnątrzmaciczna >4000g niesie za sobą znacznie zwiększone ryzyko dystocji barkowej (OR 8,60), uszkodzenia splotu barkowego (OR 11,03) oraz złamania (OR 6,43); dla masy >4500g ryzyko wzrasta jeszcze bardziej (OR odpowiednio 15,24, 19,87 oraz 8,16).

Warto dodać, że główne czynniki ryzyka makrosomii są także czynnikami ryzyka wielu innych powikłań, między innymi wad wrodzonych takich jak zespół regresji kaudalnej, wady cewy nerwowej czy wady serca; warto uświadamiać pary starające się o dziecko, że jednym z podstawowych elementów zapewnienia bezpieczeństwa przyszłemu potomstwu jest zadbanie o swój własny stan zdrowia.