Olaparib nadzieją dla pacjentek z zaawansowanym rakiem jajnika

Leczenie podtrzymujące olaparibem u pacjentek z mutacją BRCA-1 i/lub -2 przynosi wymierne korzyści, 70-procentowy spadek ryzyka progresji choroby oznacza szansę na przedłużenie życia wielu pacjentkom, dotkniętym chorujących na raka jajnika.

Leczenie raka jajnika składa się głównie z operacji cytoredukcyjnej i chemioterapii opartej na związkach platyny; rokowanie w znacznej większości przypadków jest bardzo niepomyślne, m.in. ze względu na wykrywanie choroby w zaawansowanych stadiach. Na łamach The New England Journal of Medicine ukazały się wyniki badania oceniającego skuteczność olaparibu jako terapii podtrzymującej u pacjentek z nowo wykrytym, BRCA-1 i/lub BRCA-2 dodatnim rakiem jajnika w III lub IV stopniu zaawansowania według FIGO.

Olaparib, inhibitor PARP, jest zarejestrowany w Europie oraz Stanach Zjednoczonych do leczenia raka jajnika w kolejnych rzutach terapii; w praktyce oznacza to, że potencjał terapeutyczny leku może nie być w pełni wykorzystywany. W związku z tym przeprowadzono randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą (3. faza badania SOLO1) oceniające przeżycie wolne od progresji u pacjentek z rakiem jajnika (III lub IV wg FIGO, typ surowiczy lub endometrioidalny, mutacja BRCA-1 i/lub BRCA-2), u których uzyskano całkowitą lub częściową odpowiedź na leczenie pochodnymi platyny.

391 pacjentek przydzielono (w stosunku 2:1) do otrzymywania 300mg olaparibu lub placebo. Po 41-miesięcznym okresie obserwacji stwierdzono, że ryzyko progresji choroby u pacjentek otrzymujących lek spadło aż o 70% (HR 0,3, p<0,001), przy czym nie odnotowano nieznanych dotąd działań niepożądanych (przy najczęstszych dotychczas anemii oraz neutropenii). Wykazano, że olaparib w porównaniu z placebo wydłuża okres wolny od progresji i zgonu (88% vs. 51% w 1. roku, 74% vs. 35% w 2. roku, 60% vs. 27% w 3. roku oraz 53% vs. 11% w 4. roku leczenia). Jakość życia oceniana przez pacjentów nie różniła się istotnie u obu grup.