Paklitaksel oraz karboplatyna jako leczenie adjuwantowe u pacjentek z trójnegatywnym rakiem piersi

Na łamach JAMA Oncology ukazały się wyniki badania klinicznego trzeciej fazy w którym porównano zastosowanie w chemioterapii adjuwantowej złożonych z paklitakselu oraz karboplatyny (PCb) ze standardową terapią złożoną z cyklofosfamidu, epirubicyny, fluorouracylu, a następnie docetakselu (CEF-T) u pacjentek z trójnegatywnym rakiem piersi.

Do badania włączono pacjentki u których po operacji radykalnej potwierdzono przerzuty do węzłów regionalnych lub w przypadku braku przerzutów średnica guza przekraczała jeden centymetr. Z badania wykluczono pacjentki z nowotworem miejscowo zaawansowanym lub rozsianym. Pierwszorzędowym punktem końcowym był czas wolny od choroby.

Spośród 647 pacjentek zakwalifikowanych do badania 322 otrzymały CEF-T, a 325 PCb. 5 lat bez nawrotu choroby przeżyło 86,5% pacjentek otrzymujących PCb, a w grupie kontrolnej odsetek ten wyniósł 80,3% (HR=0,65; 95% CI: 0,44-0,96). Jednakże, nie odnotowano istotnych różnic w czasie całkowitego przeżycia pomiędzy grupami (HR=0,71; 95% CI: 0,42-1,22). W analizie podgrup, czas przeżycia wolny od choroby nie różnił się w zależności od zastosowanego leczenia u pacjentek z obecnymi mutacjami w BRCA1/2.

Zastosowanie połączenia paklitakselu oraz karboplatyny jako chemioterapii adjuwantowej u pacjentek z trójnegatywnym rakiem piersi może być skutecznym alternatywą wobec standardowej terapii. Jednakże, leczenie nie wiązało się z dodatkowymi korzyściami w zakresie całkowitego czasu przeżycia.
CI – Confidence Interval (pl. przedział ufności), HR – Hazard Ratio (pl. hazard względny)