Rak jajnika i rak piersi z nową terapią na horyzoncie

Bazując na przesłankach przedklinicznych naukowcy z kilku ośrodków w Stanach Zjednoczonych postanowili sprawdzić, czy bezpieczne i skuteczne okaże się połączenie olaparibu i alpelisibu, inhibitora PI3K w .raka jajnika Wyniki badania ukazały się na łamach prestiżowego The Lancet Oncology.

Rak jajnika stanowi około 5% wszystkich zachorowań na nowotwory złośliwe u kobiet (co daje ponad 3500 zachorowań rocznie), wiąże się jednak z bardzo niepomyślnym rokowaniem - według danych Krajowego Rejestru Nowotworów 5 lat od rozpoznania przeżywa około 42% pacjentek. Wykazano już skuteczność olaparibu, inhibitora PARP, zwłaszcza u pacjentek z obecnością mutacji w genach BRCA1 oraz BRCA2. Bazując na przesłankach przedklinicznych naukowcy z kilku ośrodków w Stanach Zjednoczonych postanowili sprawdzić, czy bezpieczne i skuteczne okaże się połączenie wspomnianego olaparibu i alpelisibu, inhibitora PI3K. Wyniki badania ukazały się na łamach prestiżowego The Lancet Oncology.

Przeprowadzono badanie fazy 1b, do którego włączono 34 pacjentki w wieku co najmniej 18 lat z histologią surowicy; potwierdzoną diagnozą nawracającego jajnika, jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej o wysokiej złośliwości, potwierdzoną diagnozą nawracającego raka jajnika, jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej ze stwierdzonymi mutacjami w genach BRCA, nawracającym rakiem piersi potrójnie ujemnym lub rozpoznaniem nawrotu raka piersi BRCA dodatniego. Pacjentki podzielono na 4 grupy, przy czym kolejnym grupom zwiększano dawkę leków. Zaplanowano cztery poziomy dawek (leki podawane doustnie): alpelisib 250 mg raz na dobę plus olaparib 100 mg dwa razy dziennie, alpelisib 250 mg raz na dobę plus olaparib 200 mg dwa razy na dobę, alpelisib 300 mg raz na dobę plus olaparib 200 mg dwa razy na dobę i alpelisib 200 mg raz dziennie plus olaparib 200 mg dwa razy dziennie.

Wykazano, że maksymalna tolerowana dawka połączenia obu leków to 200mg alpelisibu raz na dobę oraz 200mg olaparibu dwa razy na dobę; wśród wszystkich stosowanych dawek (czyli nawet tych, które uznano za zbyt wysokie) najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi okazały się hiperglikemia (u 16% badanych), nudności (9%) oraz zwiększenie stężenia ALAT (9%); nie odnotowano dotychczas zgonu z powodu zażywania leków. Wstępne wyniki skuteczności są bardzo obiecujące - wśród pacjentek z rakiem jajnika (n=28) aż 36% uzyskało częściową odpowiedź na leczenie, a u kolejnych 50% uzyskano stabilizację choroby.

Warto dodać, że są to jedynie wstępne wyniki badania, które wciąż jest w trakcie, obejmuje w sumie znacznie większą grupę pacjentek (n=118) i powinno zostać ukończone pod koniec bieżącego roku. Z uwagą będziemy śledzić doniesień na temat terapii, mamy nadzieję, że stosunkowo szybko ukażą się kolejne publikacje.