Rekombinowana antytrombina w leczeniu wczesnego stanu przedrzucawkowego

Jedynym skutecznym postępowaniem w przypadku stanu przedrzucawkowego jest ukończenie ciąży.

Amerykańscy naukowcy przeprowadzili badanie z udziałem ciężarnych ze stanem przedrzucawkowym, w którym ocenili skuteczność leczenia z zastosowaniem rekombinowanej antytrombiny w porównaniu z placebo. Do badania włączono 120 pacjentek w ciąży pojedynczej z wczesnym stanem przedrzucawkowym lub nałożonym stanem przedrzucawkowym, który ujawnił się między 23 a 30 tygodniem ciąży. W grupie interwencyjnej do standardowego leczenia włączono 250 mg rekombinowanej antytrombiny, a następnie wlew antytrombiny w dawce 2000mg/24h aż do porodu. W grupie kontrolnej jako placebo użyto takiego samego schematu wlewu soli fizjologicznej. W grupie otrzymującej antytrombinę, czas od wystąpienia stanu przedrzucawkowego do konieczności wywołania porodu wydłużył się średnio o 5 dni (zakres: 0 – 75 dni), a w grupie placebo o 6 dni (zakres: 0 – 85 dni). Ponadto, nie wykazano istotnej różnicy pomiędzy grupą interwencyjną, a kontrolną pod względem chorobowości noworodków oraz ryzyka powikłań stanu przedrzucawkowego u matek.
Rekombinowana antytrombina nie jest bardziej skuteczna od placebo w wydłużeniu czasu do porodu, ani nie poprawia istotnie parametrów zdrowotnych noworodków oraz matek, które rozwinęły stan przedrzucawkowy.