SGA a ryzyko rozwoju trombocytopenii

Trombocytopenia występuje często wśród dzieci, które urodziły się za małe w stosunku do wieku płodowego (ang. small for gestational age – SGA). Nie do końca poznane są niektóre aspekty dotyczącego tego schorzenia, włączając w to częstość występowania, typowy początek, czas trwania, związek ze stanem przedrzucawkowym, etiopatogeneza oraz ryzyko zgonu. Robert Christensen i wsp. zaprojektowali badanie mające poszerzyć wiedzę na ten temat, a jego wyniki opublikowano na łamach Pediatrics.

Badaniem objęto hipotroficzne noworodki, u których w pierwszym tygodniu życia stwierdzono, co najmniej dwukrotnie, stężenie płytek krwi wynoszące <150 000/μL. Na tej podstawie trombocytopenię rozpoznano u 31% (905 spośród 2891) noworodków z hipotrofią oraz u 10% noworodków z prawidłową masą ciała (P < 0.0001). Jedynie u 102 spośród 905 noworodków z hipotrofią znana była przyczyna wystąpienia trombocytopenii (tj. rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe, sepsa lub stosowanie pozaustrojowego utlenowania krwi). W podgrupie tej śmiertelność wyniosła 65%.

U pozostałych 803 noworodków z hipotrofią przyczyna wystąpienia trombocytopenii nie została określona. Śmiertelność w tej podgrupie wyniosła 2% (P < 0.0001). W czwartej dobie życia średnie stężenie płytek krwi w tej podgrupie wynosiło 93 000/μL. Po 14 dobie życia w ponad połowie przypadków stężenie płytek krwi wynosiło ≥150 000/μL.

Wykazano, iż noworodki z ciężką postacią hipotrofii (masa ciała <1 percentyla) miały niższe stężenia płytek krwi, a trombocytopenia utrzymywała się u nich dłużej (P < 0.001). Ponadto, wysokie stężenie jądrzastych krwinek czerwonych (ang. nucleated red blood cells) przy urodzeniu korelowało dodatnio z niskim stężeniem płytek krwi (P < .0001).

Podsumowując, noworodki hipotroficzne, u których potwierdzono etiologię trombocytopenii mają istotnie wyższe ryzyko zgonu. Ze znacznie korzystniejszym rokowaniem wiąże się trombocytopenia towarzysząca SGA, bez dodatkowych schorzeń współistniejących.